Böceklerin evrimi

Evrim, böceklerde şaşırtıcı çeşitlilik üretmiştir. Resimde antenlerin bazı olası şekilleri gösterilmektedir.

Böceklerin evrimiyle ilgili en son anlayış, "Moleküler biyoloji, böcek morfolojisi, paleontoloji, böcek taksonomisi, evrim, embriyoloji, biyoinformatik ve bilimsel hesaplama" adlı bilim dallarının çalışmalarına dayanmaktadır. Böcek sınıfının yaklaşık 480 milyon yıl önce Ordoviçyan'da, aynı zamanda karasal bitkilerin ortaya çıktığı tahmin edilmektedir. Böcekler bir grup kabuklu hayvandan evrimleşmiş olabilir. İlk böcekler toprağa bağlıydı; ancak yaklaşık 400 milyon yıl önce Devoniyen dönemindeki ilk hayvanlar, bir soy böcek uçuşu geliştirdi. En eski böcek fosilinin 400 milyon yaşında olduğu tahmin edilen Rhyniognatha hirsti olduğu öne sürülmüştür ancak fosilin böcek kimliğine itiraz edilmiştir. Küresel iklim koşulları, Dünya tarihi boyunca ve böceklerin çeşitliliği ile birlikte birkaç kez değişti. Pterygotes (kanatlı böcekler) Karbonifer'de (356 ila 299 milyon yıl önce) büyük bir radyasyona maruz kalırken, Endopterygota (metamorfoz ile farklı yaşam aşamalarından geçen böcekler) Permiyen'de (299 ila 252 milyon yıl önce) başka bir büyük radyasyona maruz kaldı.

Fosiller

Koruma

Amber'de fosil tatarcık, birçok böcek fosillerinin dikkat çekici bir şekilde korunmasını gösterir.

Dış iskeletleri nedeniyle, böceklerin fosil öyküsü, birçok yumuşak gövdeli organizmada olduğu gibi tamamen lagerstätte tipi korunmaya bağlı değildir. Bununla birlikte, küçük boyutları ve hafif yapıları ile böcekler özellikle sağlam bir fosil kaydı bırakmamıştır. Kehribarda korunan böcekler dışında, çoğu buluntu karasal veya karasal kaynaklara yakındır ve sadece tatlı su göllerinin kenarında olduğu gibi çok özel koşullar altında korunur. Bilinen böcek olmayan türlerin yaklaşık 1 / 3'ü soyu tükenmiş fosillerken, fosil kayıtlarının azlığı nedeniyle, bilinen böceklerin sadece 1 / 100'ü soyu tükenmiş fosillerdir.

Kompresyonlar, izlenimler ve mineralizasyon

Böceklerin kompresyon ve izlenimler, betonlar, mineral replikasyonu, odunlaşmış (fusainize) kalıntılar ve izleri de dâhil olmak üzere fosilleştirilmeleri ve korunmaları için birçok farklı yol vardır. Sıkıştırmalar ve İzlenimler, Karbonifer'den Holosen'e kadar olan kayalarda meydana gelen en geniş böcek fosili türüdür. İzlenimler, formunu ve hatta kanatlarda kıvrılma gibi biraz rahatlama gösteren bir fosil böceğin dökümü veya kalıbı gibidir, ancak genellikle kütikülden çok az veya hiç renk yoktur. Sıkıştırmalar kütikül kalıntılarını korur, böylece renk yapıyı ayırt eder. İstisnai durumlarda, skleritler ve kanat zarları üzerindeki mikrotrichia gibi mikroskobik özellikler bile görülebilir, ancak bu ölçeğin korunması, mikritik çamurlar ve volkanik tüfler gibi olağanüstü derecede ince bir tahıl matrisi gerektirir. Eklembacaklı skleritler kolayca ayrışan zarlar tarafından bir arada tutulduğundan, birçok fosil eklembacaklılar sadece izole edilmiş skleritler tarafından bilinir. Çok daha arzu edilir olan tam fosillerdir. Betonlar, kimyasal bileşimi çevreleyen matrisinkinden farklı olan ve genellikle çürüyen organizmalardan mineral çökelmesi sonucu oluşan bir fosili olan taşlardır. En önemli depozit, Illinois, Mazon Creek'teki Carbondale Formasyonu'nun Geç Karbonifer Francis Creek Şeylinin, çeşitli somutlar veren şeyllerden ve kömür dikişlerinden oluşan çeşitli yerlerinden oluşur. Çoğu beton içinde bir hayvanın kalıbı ve bazen de genellikle deniz kaynaklı bir bitkidir.

Bir böcek kısmen veya tamamen minerallerle değiştirildiğinde, genellikle tamamen eklemlenmiş ve üç boyutlu sadakatle mineral replikasyonu denir. Buna "taşlaşmış" ahşapta olduğu gibi taşlaşma da denir. Bu şekilde korunan böcekler, her zaman olmasa da, çoğu zaman beton olarak veya böceğin çekirdeği olarak oluşan mineral nodüllerinde korunur. Bu tür tortular genellikle çökeltilerin ve suyun minerallerle yüklü olduğu ve ayrıca karkasın bakteri katları ile hızlı bir şekilde mineralleştiği yerlerde oluşur.

Ayrıca bakınız

• Kelebeklerin evrimi
• Örümceklerin evrimi