Min Aung Hlaing
| Ekselansları Kıdemli General Maha Thray Sithu Thiri Thudhamma Min Aung Hlaing မင်းအောင်လှိုင် | |
|---|---|
(b).jpg)
| |
| Min Aung Hlaing, 2025 | |
| Devlet Güvenlik ve Barış Komisyonu Başkanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 31 Temmuz 2025 | |
| Yardımcı | Soe Win |
| Yerine geldiği | Makam oluşturuldu; kendisi (Devlet İdare Konseyi Başkanı olarak) |
| Vekaleten Myanmar Cumhurbaşkanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 22 Temmuz 2024 | |
| Başbakan | Kendisi Nyo Saw |
| Başkan Yardımcısı | Myint Swe |
| Yerine geldiği | Myint Swe (vekaleten) |
| 12. Myanmar Başbakanı | |
| Görev süresi 30 Ağustos 2021 - 31 Temmuz 2025 | |
| Cumhurbaşkanı | Myint Swe (vekaleten) Kendisi (vekaleten) |
| Yardımcı | |
| Yerine geldiği | Makam yeniden kuruldu; Thein Sein (2011) |
| Yerine gelen | Nyo Saw |
| Devlet İdare Konseyi Başkanı | |
| Görev süresi 2 Şubat 2021 - 31 Temmuz 2025 | |
| Yardımcı | Soe Win |
| Yerine geldiği | Makam kuruldu; Ang San Su Çi (Devlet Danışmanı olarak) |
| Yerine gelen | Makam kaldırıldı; Kendisi (Devlet Güvenlik ve Barış Komisyonu Başkanı olarak) |
| Savunma Hizmetleri Başkomutanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 30 Mart 2011 | |
| Cumhurbaşkanı | Liste
|
| Yardımcı | Soe Win |
| Yerine geldiği | Than Shwe |
| Silahlı Kuvvetler Genelkurmay Başkanı | |
| Görev süresi Haziran 2010 - 30 Mart 2011 | |
| Başkomutan | Than Shwe |
| Yerine geldiği | Shwe Mann |
| Yerine gelen | Hla Htay Win |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 3 Temmuz 1956 Minbu, Magway Bölgesi, Burma[1] |
| Evlilik(ler) | Kyu Kyu Hla |
| Çocuk(lar) | Aşağıdakiler dahil birden fazla: Aung Pyae Sone Khin Thiri Thet Pzt |
| Bitirdiği okul | Rangoon Sanat ve Bilim Üniversitesi (LL.B) Savunma Hizmetleri Akademisi |
| Resmî site | seniorgeneralminaunghlaing.com.mm |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı |  Tatmadaw
|
| Hizmet yılları | 1974-günümüz |
| Rütbesi |  Kıdemli General
|
| Birimi |  Myanmar Kara Kuvvetleri
|
| Çatışma/savaşları | Myanmar çatışması |
Min Aung Hlaing (Birmanca: မင်းအောင်လှိုင်, d. 3 Temmuz 1956), 2021'den beri çeşitli unvanlarla Myanmar'ı yöneten bir Burmalı subaydır. İlk olarak Devlet İdare Konseyi başkanı ve 2021'den 2025'e kadar 12. başbakan olarak görev yaptı, ardından 2024'ten itibaren geçici cumhurbaşkanı ve 2025'ten itibaren Devlet Güvenlik ve Barış Komisyonu Başkanı olarak görev yapmaktadır.
Burma'nın Magway Bölgesi'ndeki Minbu'da doğan Min Aung Hlaing, orduda görev almadan önce Rangoon Sanat ve Bilim Üniversitesinde hukuk okudu. Sıralamada yükselerek Mart 2013'te kıdemli general (beş yıldızlı general) oldu.[2][3][4] 2011'den 2021'e kadar süren sivil yönetim döneminde Min Aung Hlaing, ordunun siyasetteki rolünün devamını sağlamak için çalıştı ve etnik silahlı gruplarla barış sürecini engelledi. Birleşmiş Milletlerin bir araştırma heyeti, Arakan Soykırımı'nı onun yönettiğini tespit etti. Demokratik olarak seçilmiş Devlet Danışmanı Ang San Su Çi, soykırım suçlamalarına karşı onu savunmasına rağmen, onunla düşmanca bir ilişki sürdürdü.[5]
Min Aung Hlaing, Ang San Su Çi'nin Ulusal Demokrasi Birliğinin (UDB) ezici bir çoğunlukla yeniden seçildiği 2020 Myanmar genel seçimlerinde yaygın oy usulsüzlükleri ve seçim sahtekarlığı olduğunu iddia etti. Ardından 2021 darbesinde iktidarı ele geçirdi.[6][7][8] Askeri vekil partisi olan Birlik Dayanışma ve Kalkınma Partisi (BDKP) parlamentoda onu seçmek için yeterli sandalye kazanmış olsaydı, Min Aung Hlaing'in Myanmar cumhurbaşkanlığına aday olması bekleniyordu ve yasal yaş sınırı nedeniyle Savunma Hizmetleri Başkomutanlığı görevinden emekli olması gerekecekti.[9] Yönetimi aleyhine kitlesel protestoların patlak vermesiyle Min Aung Hlaing, gösterilerin bastırılması ve yasaklanması emrini verdi[10] ve bu da devam eden bir iç savaşı tetikledi.[11]
Min Aung Hlaing'in güçleri, iç savaşta sivillere yönelik hava saldırıları da dahil olmak üzere yakıp yıkma taktiklerini kullanmıştır.[12][13] Önemli demokrasi aktivistlerinin infazını emretmiş ve bu, on yıllardır ilk kez ölüm cezası uygulanması olmuştur.[14][15] Şubat 2024'te, 60.000 genci Tatmadaw'a askere almak için Myanmar'ın zorunlu askerlik yasasını yürürlüğe koymuştur.[16] Dış politikada, Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliğinin (ASEAN) etkisine direnmiş ve Rusya, Çin ve Hindistan ile daha fazla işbirliğine güvenmiştir.[17][18] İnsan hakları ihlalleri ve yolsuzlukları nedeniyle Min Aung Hlaing ve hükûmeti, Myanmar'ı eski parya devlet statüsüne geri döndüren kapsamlı bir dizi uluslararası yaptırıma maruz kalmıştır. The Economist Intelligence Unit'in 2022 Demokrasi Endeksi, Min Aung Hlaing yönetimindeki Myanmar'ı dünyanın en otoriter ikinci rejimi olarak derecelendirdi; sadece Afganistan daha az demokratik olarak değerlendirildi.[19]
İlk yılları ve eğitim
[değiştir | kaynağı değiştir]Min Aung Hlaing, 3 Temmuz 1956'da Burma'nın (günümüzdeki Myanmar) Magway Bölgesi'ndeki Minbu'da Khin Hlaing ve Hla Mu'nun beş çocuğunun dördüncüsü olarak dünyaya geldi.[20] Ailesi, Tanintharyi Bölgesi'nin Dawei kentinde öğretmenlik yapıyordu.[21] Ailesi, o 5 yaşındayken görev nedeniyle Mandalay'a taşındı. Babası Khin Hlaing bir sanatçıydı.[22]
Min Aung Hlaing, 1972 yılında Rangoon'daki (günümüzdeki Yangon) Temel Eğitim Lisesi No. 1 Latha'da (BEHS 1 Latha) üniversite giriş sınavını geçti.[23][24] 1973-1974 yılları arasında Rangoon Sanat ve Bilim Üniversitesinde hukuk okudu. Üçüncü denemesinde, 1974 yılında 19. dönem öğrencileri arasında Savunma Hizmetleri Akademisine kabul edildi ve 1977 yılında mezun oldu.[25][26] Sınıf arkadaşlarına göre Min Aung Hlaing, suskun ve sıradan bir öğrenciydi.[27] Çekingen kişiliği nedeniyle sınıf arkadaşları tarafından dışlandığı bildirildi.[23]
Sessiz mizacına rağmen, Min Aung Hlaing'in Savunma Hizmetleri Akademisindeki zamanı, daha sonra hayatını belirleyecek olan askeri kariyerinin başlangıcı oldu. Özellikle dışa dönük bir kişi olmasa da eğitimine disiplinli yaklaşımıyla tanınıyordu. Zamanla, düzenli ve derslerine ve askeri hazırlıklarına odaklanmış biri olarak ün kazandı, genellikle sosyal etkileşimlerden uzak durdu, ancak akademik ve fiziksel eğitiminde üstün başarı gösterdi. Sınıf arkadaşları onu çekingen olarak tanımladı ve akademide geçirdiği süre boyunca yakın ilişkiler kurmaya çalışmadı. Ancak bu dönem, geleceğinin şekillenmesinde çok önemli bir rol oynadı. Min Aung Hlaing'in sosyal ilişkilerinden uzak durmasının, derslerine konsantre olmasını ve rütbelerde yükselmesini sağladığı ve askeri hayata karşı ciddi ve adanmış tavrıyla yavaş yavaş ün kazandığı söylenir.[28][29]
Eğitimini tamamlayarak teğmen olarak göreve başladıktan sonra, Myanmar ordusunda hizmetine başladı. Sorumluluklarına odaklanma yeteneği ve sakin tavırları, kariyerinde ilerlemesine katkıda bulundu. Savunma Hizmetleri Akademisi'nde geçirdiği süre, kişisel bağlantıları ile öne çıkmasa da ona askeri disiplin ve strateji konusunda sağlam bir temel sağladı ve bu da sonraki yıllarda liderlik tarzını şekillendirdi.[30][31][32][33][34]
Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]Mezun olduktan sonra Min Aung Hlaing farklı komuta pozisyonlarında görev yaptı ve yavaş yavaş rütbeleri yükseldi.[27] Kariyerinin başlarında, askeri meslektaşları ona kedi dışkısına atıfta bulunan "sessizce bırakılan ama güçlü bir koku bırakan şey" anlamına gelen bir lakap taktı.[35] Rütbeleri yükseldikçe Min Aung Hlaing, sertlik yanlısı bir kişi olarak ün kazandı.[23] Askeri çalışmalarıyla Kıdemli General Than Shwe'nin gözüne girdi.[36] Min Aung Hlaing, işbirliğine ve dinlemeye elverişli olmayan "büyük adam" yönetim tarzıyla tanınır.[36]
2002 yılında Doğu Şan Eyaletindeki Üçgen Bölge Komutanlığı komutanlığına terfi etti ve iki isyancı grup, Birleşik Wa Eyalet Ordusu (BWEO) ve Ulusal Demokratik İttifak Ordusu (UDİO) ile müzakerelerde merkezi bir figürdü.[23] Min Aung Hlaing'in eski Tayland başbakanı Prem Tinsulanonda ile yakın olduğu ve onu baba figürü olarak gördüğü bildirildi.[37][38]
Min Aung Hlaing, 2008 yılında Safran Devrimi'ne yönelik askeri baskıyı destekledi.[23] 2009 yılında Kokang'da isyancı Myanmar Ulusal Demokratik İttifak Ordusuna (MUDİO) karşı bir saldırı operasyonu yöneterek öne çıktı.[39] Haziran 2010'da Min Aung Hlaing, General Shwe Mann'ın yerine Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri genelkurmay başkanı olarak atandı.[23] Haziran 2010'da Genelkurmay Başkanlığı görevini üstlendikten sonra, Min Aung Hlaing'in Myanmar ordusu içindeki etkisi önemli ölçüde arttı. Ordu, donanma ve hava kuvvetlerinin kontrolünü eline geçiren bu pozisyon, onun gücünü pekiştirmesine ve ordunun ülke yönetimindeki rolünü güçlendirmesine olanak tanıdı. Bu noktada, Myanmar'ın siyasi ve güvenlik sektörlerinde askeri hakimiyetin sürdürülmesinin etkili bir savunucusu haline gelmiş ve genellikle sert askeri strateji ve politikaları desteklemişti. Takip eden yıllarda Min Aung Hlaing, öncelikle Tatmadaw'ın çıkarlarını korumaya ve ilerletmeye odaklanan önemli askeri kararlarda derin bir rol oynadı. Yönetim yaklaşımı, ordunun üstünlüğüne olan sarsılmaz bağlılığıyla dikkat çekti. Ulusal kriz dönemlerinde askeri liderliğin gerekliliğini özellikle vurguladı ve demokratik reformlar ve sivil denetim çağrılarını sürekli reddetti. Etnik silahlı gruplarla barışçıl müzakerelere ilgisizliği, düzeni ve kontrolü sağlamak için askeri eylem ve zorlayıcı önlemleri tercih etmesiyle açıkça ortaya çıktı. Bu durum, etnik azınlıkları daha da yabancılaştırdı ve ülke genelinde devam eden gerilimleri körükledi.[40][41][42]
Min Aung Hlaing'in liderliği, özellikle önemli isyan faaliyetlerinin yaşandığı bölgelerdeki çatışmalı bölgelerdeki askeri operasyonları denetleyerek, ulusal güvenlik ve istikrarın sadık bir savunucusu olarak ününü pekiştirdi. Onun gözetiminde Tatmadaw, etnik milislere karşı saldırı stratejilerini sürdürerek, sertlik yanlısı imajını daha da sağlamlaştırdı. Kararları, zaman zaman insani kaygılardan çok askeri gücü öncelikli kıldığı izlenimini verdi ve bu da hem yerel hem de uluslararası gözlemcilerin eleştirilerini artırdı. Bununla birlikte, Min Aung Hlaing, Myanmar'ın gelecekteki istikrarının ancak sivil siyasi liderlerin asgari düzeyde katılımıyla güçlü bir askeri yönetimle sağlanabileceği inancından sapmadı.[43][44][45][46]
2011 yılında Myanmar Savunma Kuvvetleri başkomutanı olduğunda, Min Aung Hlaing zaten önemli bir deneyim birikimi ve orduda lider bir konuma sahipti. Askeri disipline karşı taviz vermeyen yaklaşımıyla tanınan deneyimli bir subay olarak ünü, onu bu göreve biçilmiş kaftan yapıyordu. Myanmar'ın iç ve dış reform taleplerinin arttığı bu çalkantılı dönemde, liderliği hayati öneme sahipti. Başkomutan olarak Min Aung Hlaing, bu taleplere yönelik askeri tepkilerin şekillenmesinde önemli bir rol oynadı ve Tatmadaw'ın Myanmar'ın yönetiminde baskın bir güç olarak kalmasını sağladı.[47][48][49][50]
Bu süre zarfında Min Aung Hlaing'in etkisi askeri alanın ötesine uzandı. Özellikle Myanmar'ın siyasi reform ve daha sivil bir hükümetin kurulması konusunda ön görüşmelere başladığı dönemde, ülkenin siyasi geleceğinin şekillenmesinde önemli bir rol oynadı. Ancak Min Aung Hlaing'in ülkenin siyasetinde ordunun kontrolünü sürdürme kararlılığı, reform çabalarının ordunun sıkı kontrolü altında kalmasına ve gerçek bir demokratik değişimin ulaşılamaz görünmesine neden oldu.[51][52][53]
Başkomutan olarak Min Aung Hlaing'in gücü artmaya devam etti ve kariyerinin zirvesine ulaştığında, Myanmar'ın modern tarihinin en güçlü figürlerinden biri haline geldi. Stratejik düşüncesi ve ülke silahlı kuvvetleri üzerindeki kontrolü, sonraki yıllarda Myanmar'da gerçekleşecek daha geniş çaplı siyasi değişikliklerde üstleneceği rolün zeminini hazırladı. İster askeri lider ister önemli siyasi figür olarak, Min Aung Hlaing'in varlığı yadsınamazdı ve bu dönemdeki eylemleri, Myanmar'ın siyasi manzarasının önümüzdeki yıllarda izleyeceği yolu şekillendirmeye devam edecekti.[54][55][56][57]
31 Ocak 2025'te Min Aung Hlaing olağanüstü halin süresini altı ay daha uzattı. Bu karar, ordunun iktidarı ele geçirmesinden dört yıl sonra ve çeşitli silahlı grupların direnişinin devam ettiği bir dönemde alındı. Uzatma, 2025 için vaat edilen seçimleri daha da erteledi ve ordu, oy kullanma koşullarının ancak yılın ilerleyen aylarında sağlanabileceğini açıkladı. Min Aung Hlaing, olağanüstü halin kaldırılması ve seçimlerin yapılabilmesi için barış ve istikrarın gerekli olduğunu vurguladı.[58][59][60][61]
Min Aung Hlaing, son on yılda Myanmar'ın siyasi ve askeri tarihinde önemli bir figür olmuştur. Tatmadaw'da rütbeleri yükselen Min Aung Hlaing, kariyerinin ilk yıllarında çeşitli askeri komutanlıklarda görev yapmış ve disiplinli ve stratejik bir subay olarak ün kazanmıştır. 2010 yılında genelkurmay başkanı olarak atanmasıyla askeri hiyerarşide kilit bir konuma gelmiş ve Mart 2011'de Başkomutanlığa terfi etmiştir. Görevi bırakacak olan Kıdemli General Than Shwe tarafından stratejik bir hamle olarak görülen bu atama, ülkenin sivil yönetime geçiş sürecinde Tatmadaw'ın etkisinin bozulmamasını sağladı. Başkomutan olarak Min Aung Hlaing, Tatmadaw'ın modernizasyon çabalarını denetleyerek askeri eğitimi, teçhizatın yenilenmesini ve ulusal yönetimdeki rolünün genişletilmesini vurguladı. Onun liderliğinde Tatmadaw, Myanmar'ın 2008 Anayasası'nda belirtildiği üzere savunma, içişleri ve sınır işleri dahil olmak üzere hükümetin önemli alanları üzerinde önemli bir kontrolünü sürdürdü. Bu gelişmeler, demokratikleşme çağrılarının arttığı bir ortamda ordunun siyasi ve ekonomik nüfuzunu korumaya odaklandığını gösterdi.[62][63][64][65]
2021 yılının Şubat ayında, 2020 genel seçimlerinde yaygın seçim sahtekarlığı iddialarının ardından Min Aung Hlaing olağanüstü hal ilan etti ve Devlet İdare Konseyi (DİK) başkanlığını üstlendi. Darbeyi, ülkenin istikrarını korumak için gerekli bir adım olarak gerekçelendirdi ve yeni seçimler yapılacağına söz verdi. Ancak bu hamle, yurt içinde ve yurt dışında yaygın eleştirilere yol açarak önemli sivil ayaklanmalara ve ekonomik zorluklara neden oldu. Bu eleştirilere rağmen, Min Aung Hlaing, Tatmadaw'ın bu çalkantılı dönemde ulusal egemenliği ve birliği sağlamadaki rolünü vurguladı. Ağustos 2021'de, kendisini başbakan olarak atayarak iktidarını daha da pekiştirdi ve yönetim reformları ile nihai seçimlere giden yol haritasını açıkladı. Temmuz 2024'te Min Aung Hlaing devlet başkanlığı görevini üstlenerek Myanmar'ın yürütme organı üzerindeki kontrolünü sağlamlaştırdı. Bu gelişmeler, Min Aung Hlaing'in Myanmar'ın siyasi sistemindeki merkezi rolünü ve Tatmadaw'ın liderlik rolüne olan odaklanmasını vurguladı. Min Aung Hlaing'in liderliği karışık tepkilere yol açtı. Yurt içinde, görev süresi hem orduya sadık kesimlerin desteği hem de demokrasi yanlısı grupların güçlü muhalefeti ile geçti. Uluslararası alanda ise eylemleri Batılı hükümetlerin kınamasına ve yaptırımlara yol açarken, bölgesel komşularından daha çekingen tepkiler aldı.[66][67][68][69][70]
Genç Subay olarak
[değiştir | kaynağı değiştir]Min Aung Hlaing, 1977 yılında Savunma Hizmetleri Akademisinden (SHA) 19. sınıfta mezun oldu. Mezuniyetinin ardından, (77) Hafif Piyade Tümeni komutası altındaki (313) Hafif Piyade Taburu'na (Hmawbi), o zamanlar (1) Shan Tüfek Taburu olarak bilinen birliğe atandı. Myanmar'ın eski Cumhurbaşkanı Thein Sein de bu tabura atanmış ve eski Savunma Servisi İstihbarat Direktörü General Khin Nyunt aynı birimde şirket komutanı olarak görev yapmıştır.[71][72] Min Aung Hlaing, Kasım 2020 seçimleri öncesinde Popular News Journal ile yaptığı röportajda, "Ben Shan 1'de büyüdüm" demiştir.
1979 yılında, Thanlwin Nehri'nin doğusunda, Wa Eyaleti'nin Matman Kasabası'nda, Burma Komünist Partisine (CPB) karşı Min Yan Aung (Zafer Kralı) Operasyonu olarak bilinen bir saldırı sırasında, Min Aung Hlaing 23 yaşında teğmen (2 yıldız) rütbesinde istihbarat subayı (IO) olarak görev yapmıştır.
1989 yılında, yüzbaşı (3 yıldız) rütbesindeyken Min Aung Hlaing, daha çok Kawmoora Muharebesi olarak bilinen Wan Kha Thit Muharebesi'ne katıldı. Bu muharebe, o dönem Başkomutan olan Kıdemli General Than Shwe'nin kontrolündeki ordu birlikleri ile Karen Ulusal Birliği (KNU) arasında yaşanan bir çatışmaydı. Üssün saldırıya açık olmayan konumu nedeniyle Myanmar ordusu 1989 yılı boyunca üsse defalarca saldırdı ancak ele geçiremedi ve yüzlerce kayıp verdikten sonra 1990 yılında operasyonları durdurdu.
Düşman mermilerinden ve kurşunlarından korunmak için Min Aung Hlaing, göğsüne astığı topografik harita çantasında bir Buda heykeli taşıyordu. Subay adaylarına kendisi gibi cesur askerler olmaları için konuşmalar yapmasına rağmen, KNU birliklerine karşı hiçbir operasyona katılmadı.
Konuşmalarında cesareti öven Min Aung Hlaing, genç subay olarak sınırlı savaş yetenekleri sergiledi, sadece iki büyük muharebeye katıldı ve her ikisinde de önemsiz roller oynadı. Cepheye yakın yerlerde, ölümden korunmak için bir Buda heykelciği taşıdığı biliniyordu.[73] Bu davranış, sadece kişisel inançlarını değil, aynı zamanda acımasız ve süregelen bir çatışmada genç subayların maruz kaldığı zihinsel baskıyı da yansıtıyordu. Min Aung Hlaing'in kıdemsiz subay olarak geçirdiği ilk yılları, savaşa karşı temkinli bir yaklaşımla geçti. Subay adaylarına yaptığı konuşmalarda cesareti savunsa da sahada nadiren saldırıya öncülük etti. Bu, bazıları tarafından onun daha stratejik ve metodik zihniyetinin bir yansıması olarak görüldü. Askeri operasyonlara katılımı, özellikle kariyerinin ilk aşamalarında, doğrudan savaştan çok lojistik, istihbarat ve komuta alanlarına odaklanmış görünüyordu.[74][75]
Buna rağmen, Min Aung Hlaing'in erken hizmetleri ona ordunun iç işleyişi hakkında önemli bilgiler kazandırdı. Savaş alanında önemli zaferler elde edemediği için, liderlik ve yönetim becerilerini geliştirmeye başladı ve genellikle daha deneyimli subayları desteklemek için perde arkasında çalıştı. Askeri operasyonların karmaşıklığını idare etme yeteneği, daha sonra rütbelerde hızla yükselmesinde önemli bir faktör oldu. İlk yıllarında sınırlı savaş deneyimi olmasına rağmen, zor durumlarda sakin ve soğukkanlı davranma yeteneği onu akranlarından ayırdı.[76][77]
Taburda geçirdiği süre, ona Myanmar ordusundaki siyasi dinamikler hakkında ilk elden bilgi sağladı. Yıllar geçtikçe Min Aung Hlaing, nüfuzlu şahsiyetlerle ittifaklar kurmaya başladı ve Tatmadaw'ın üst kademeleriyle bağları kök salmaya başladı. Genç subaylık yıllarında edindiği temel deneyimler, disiplin ve ordudaki söylemin kontrolünü sağlamak, ordunun Myanmar'daki siyasi ve stratejik çıkarlarını güvence altına almak üzerine odaklanan dünya görüşünü şekillendirdi.[78][79]
Geriye dönüp bakıldığında, Min Aung Hlaing'in daha önceki deneyimleri, doğrudan çatışma açısından daha az dramatik olsa da, liderlik tarzının şekillenmesinde çok önemli bir rol oynadı. Genç bir subay olarak karşılaştığı zorluklar, askeri hizmete olan bağlılığı ve Myanmar'ın yönetiminde Tatmadaw'ın rolünü giderek daha iyi anlaması, gelecekte zirveye yükselmesinin temelini oluşturdu.[80][81]
Tabur Komutanı olarak
[değiştir | kaynağı değiştir]Min Aung Hlaing, Kuzeybatı Bölge Askeri Komutanlığı'na bağlı Bölge Harekat Komutanlığı (Kalay) bünyesindeki 369. Hafif Piyade Taburu (Homalin) komutanı olarak binbaşı rütbesiyle görev yapmıştır. Görev süresinde, taburdan kaçtığı gerekçesiyle bir çavuşun hamile eşini hapse atmıştır. O dönemde Bölgesel Harekat Komutanlığı (Kalay) Komutanı Tuğgeneral Thura Aung Ko, Taktik Harekat Komutanı ise Albay Kyaw Thu idi. Bir teftiş sırasında Albay Kyaw Thu, tabur hapishanesinde kilitli bir kadın buldu ve Binbaşı Min Aung Hlaing'e neden böyle bir şey yaptığını sordu. Min Aung Hlaing, kadının kocasının firar ettiği için hapsedildiğini açıkladı. Albay Kyaw Thu, "Böyle utanç verici bir şey yapma. Kocası firar etti diye karısını tutuklamak saçmalık. Onu hemen serbest bırak" dedi.[82] Kadın, Albay Kyaw Thu'nun müdahalesi sayesinde serbest bırakıldı.
Min Aung Hlaing, tabur komutanlığı döneminden beri bu tür eylemlerde bulunma alışkanlığı vardı ve darbe sonrası da benzer eylemlerin halka uygulanması hiç şaşırtıcı olmadı.[83]
Min Aung Hlaing'in tabur komutanı olarak görev yaptığı dönemde aldığı önlemler çeşitli kaynaklarda belirtilmiştir.[83]
SHA rektörü olarak
[değiştir | kaynağı değiştir]Min Aung Hlaing, Savunma Hizmetleri Akademisinin (SHA) 19. rektörü olarak görev yaptı ve akademinin 19. mezunlarından biridir. Görev süresi boyunca, Kıdemli General Than Shwe'nin 8 yaşındaki torunu Nay Shwe Thway Aung (Phoe La Pyae olarak da bilinir) ile bir olaya karışmıştır. Nay Shwe Thway Aung, kişisel koruması olarak görev yapan bir albay eşliğinde akademiyi ziyaret etmiştir. Nay Shwe Thway Aung'un isteği üzerine Min Aung Hlaing, subay adaylarını beden eğitimi dersinden alıp bir futbol maçı düzenledi. Maç boyunca Min Aung Hlaing, sahadaki subaylara karşı her zamanki katı tavrının aksine, Nay Shwe Thway Aung'un durumunu sık sık sordu.[84]
Min Aung Hlaing, askeri kuralları sıkı bir şekilde uyguladığıyla tanınıyordu. Motosiklet sürerken kask takmamak gibi küçük ihlaller nedeniyle birçok koç ve öğrenciyi Askeri Atama Genel Müdürüne (MAG) şikayet etti. Bu eylemleri, tuğgeneral rütbesine terfi etmek ve Bölgesel Askeri Komutanlık görevine atanmak için yaptığı çabalar olarak algılandı. Onun raporları sonucunda, subaylar ve öğrenciler kariyerlerinde önemli gerilemeler yaşadı ve çoğu yüzbaşı rütbesinden öteye ilerleyemedi.[84]
Silahlı Kuvvetlerin Başkomutanı
[değiştir | kaynağı değiştir]2011-2015: Birlik Dayanışma ve Kalkınma Partisi yönetimi
[değiştir | kaynağı değiştir]
2011'e kadar ordu, Myanmar'ı yarı demokrasiye geçirmek için bir dizi siyasi reform yapmaya başladı. İktidardaki cunta, Devlet Barış ve Kalkınma Konseyi, ordunun vekil partisi olan Birlik Dayanışma ve Kalkınma Partisinin (BDKP) kazandığı 2010 Myanmar genel seçimlerini yaptıktan sonra, iktidardan resmi ayrılışını tasarladı. 30 Mart 2011'de, koltuğundan ayrılan devlet başkanı Kıdemli General Than Shwe, o zamanın görevdeki Myanmar Silahlı Kuvvetleri Başkomutanı, Min Aung Hlaing'i daha kıdemli subaylardan önce halefi olarak atadı.[85][86] Min Aung Hlaing'in atanması, BDKP'nin iktidara yükselişiyle aynı zamana denk geldi. Bu sırada bir dizi askeri reformu denetledi ve BDKP önderliğindeki hükûmetin etnik silahlı gruplarla barış anlaşmaları yapma çabalarını destekledi.[85]
Başkomutan olduktan kısa bir süre sonra, Genelkurmay Başkanı Korgeneral Kyaw Phyo ve Merkez Bölge Askeri Komutanlığı Komutanı Tümgeneral Tin Ngwe'yi görevden aldı ve üst düzey subaylar arasında korku ortamı yarattı.[84]
The Irrawaddy News'e göre Kasım 2011'de, Min Aung Hlaing'in o ay Çinli askeri yetkililerle yaptığı görüşmelerden ve Çin ile savunma işbirliği konusunda ikili bir anlaşma oluşturmadaki liderliğinin ardından Çinlilerle de görüşmelerde bulunduğuna "yaygın olarak inanılıyordu". Kendisi aynı zamanda Başkan Yardımcısı Şi Cinping'le Kachin Sorunu ile ilgili olarak Çin'den işbirliği için temaslarda bulundu.[39]
27 Mart 2012'de Naypyidaw'da yaptığı bir konuşma sırasında Min Aung Hlaing, ordunun ulusal siyasetteki rolünün devam ettiğini savundu.[39][87] 3 Nisan 2012'de Myanmar hükûmeti, Min Aung Hlaing'in Myanmar Silahlı Kuvvetleri'ndeki en yüksek ikinci rütbe olan kıdemli general yardımcılığına terfi ettiğini duyurdu.[39] Mart 2013'te kıdemli generalliğe terfi etti.
2014 yılında Min Aung Hlaing, askeri görevliler için zorunlu emeklilik yaşı olan 60 yaşına yaklaşırken Silahlı Kuvvetler Savunma Bakanlığı, Min Aung Hlaing'in zorunlu emeklilik yaşını 65'e uzatmasına olanak tanıyan bir talimat yayınladı.[88]
Ağustos 2015'te BDKP parçalandı ve Başkan Thein Sein, eski bir general ve Pyithu Hluttaw Başkanı olan Shwe Mann liderliğindeki fraksiyonu tasfiye etti.[85] Min Aung Hlaing, Shwe Mann'ı iktidardan uzaklaştırmak için doğrudan bir askeri müdahaleyi yönetti ve bu, ordunun BDKP aracılığıyla gündemini ilerletmeye devam etme arzusunu gösterdi.[89] Shwe Mann, ordunun ve BDKP'nin çıkarlarına aykırı olarak ordunun etkisini azaltacak yasa ve anayasa değişikliklerini savundu.[89]
2016-2020: Ulusal Demokrasi Birliği yönetimine geçiş
[değiştir | kaynağı değiştir]
.jpg)
2015 Myanmar genel seçimleri, Ang San Su Çi liderliğindeki Ulusal Demokrasi Birliğinin (UDB) büyük bir zaferle kazanmasına sebep oldu. BDKP'den UDB liderliğindeki hükûmete geçişle birlikte Min Aung Hlaing, önceliklerini askeri kurumlar için devlet gücünü geri almaya kaydırdı.[85] Uzlaşmazlığı ve sivil liderliğindeki hükûmetle işbirliği yapmayı reddetmesi, Myanmar'ın barış sürecindeki ilerlemeyi baltaladı.[85] UDB'nin iktidara gelmesiyle Min Aung Hlaing, Ekim 2016'dan itibaren Rohingya'ya yönelik devam eden askeri baskıyı yoğunlaştırmaya başladı.[90][91] Ağustos 2020'de Birlik Barış Konferansı - 21. Yüzyıl Panglong'da UDB'yi, devam eden etnik çatışmalardaki rolü nedeniyle orduyu günah keçisi ilan etmemesi konusunda sert bir şekilde uyardı.[92]
Min Aung Hlaing sivil siyasete olan ilgisinin sinyalini de vermeye başladı.[85] Daha devlet adamı benzeri bir kişilik üstlenmeye başladı ve ordunun rolü konusunda giderek daha iddialı hale geldi.[35][92] 2020 Myanmar genel seçimleri öncesinde, kendisini bir sonraki cumhurbaşkanı olarak konumlandırmak için BDKP ile birlikte çalıştı.[92] Min Aung Hlaing, 2019 yılı boyunca çeşitli dini mekanlarda ve hayır kurumlarında[93] "cazibe saldırısı" olarak adlandırılan birkaç halka açık görünüm gerçekleştirdi ve siyasi hedefleri hakkında spekülasyonları yükseltti.[88][94] Herkese açık kişiliğini geliştirmek için 4,1 milyon takipçi toplamını yöneten iki Facebook sayfası başlattı.[95][96] Ocak 2020'de Min Aung Hlaing, Nay Pyi Taw'da Çinli lider Şi Cinping ile bir araya geldi. Şi, erken bir tarihte sonuçlara ulaşmak ve Myanmar halkına fayda sağlamak için Bir Kuşak, Bir Yol çerçevesinde pratik işbirliğini teşvik etti.[97] Mayıs 2020'de Min Aung Hlaing, ordunun en genç korgenerali olan Kyaw Swar Lin de dahil olmak üzere Min Aung Hlaing'e sadık yeni nesil subayları terfi ettirerek üst düzey askeri rütbeleri değiştirdi.[98]
Bu dönemde Arakan Ordusu ile savaş şiddetlendi ve ordu, Arakanlı sivilleri ve onların mülklerini hedef aldığı suçlamasıyla karşı karşıya kaldı. 17 Mart 2019'da Arakanlı milletvekili Kyaw Zaw Oo, Rakhine Eyaleti'nde Tatmadaw'ın sivillerin can ve malına zarar verdiği ve kültürel miras niteliğindeki binalara hasar verdiği birçok insan hakları ihlalini ele alan iki dilli bir açık mektubu Min Aung Hlaing'e yayınladı.[99][100]
2020-günümüz
[değiştir | kaynağı değiştir]Şubat 2020'de Min Aung Hlaing, karısı Kyu Kyu Hla ve yakın astrolog Vasipake Sayadaw ile "Hti" şemsiyesini Bagan'ın en güçlü antik Htilominlo Tapınağı'nın üzerine yerleştirdi. Tapınak adının anlamı "kraliyet şemsiyesine ihtiyaç var, krala ihtiyaç var". Min Aung Hlaing, Selefi Kıdemli General Than Shwe de dahil olmak üzere Myanmar'ın en güçlü siyasi isimlerinden bazılarının ayak izlerini takip ediyordu. Birçok kişi törenin bir yadaya olduğuna ve onun ihtişamı için ilahi kutsamalar aradığına inanıyordu.[101]
Kasım 2020'de Min Aung Hlaing, Sivil Hizmetler Personel Yasasını ihlal etme potansiyeli taşıyan ve yaklaşan 2020 seçimlerinin meşruiyetini sorgulayan bir dizi kamuoyu yorumu yaptı.[102] 5 Kasım'da Tatmadaw, Min Aung Hlaing'in rütbesinin Myanmar cumhurbaşkanı yardımcısına eşdeğer olduğunu açıkladı.[103] Min Aung Hlaing, 2020 seçimlerinde oy pusulasını kullandıktan sonra seçim sonuçlarını kabul edeceğine söz verdi.[104] 2020 seçimleri, UDB'nin 2015'e kıyasla daha büyük çoğunlukla kazanmasını sağladı ve Min Aung Hlaing'in siyasi hedeflerini engelledi. Buna yanıt olarak ordu, seçim sahtekarlığı ve usulsüzlük iddialarını yoğunlaştırmaya ve Birlik Seçim Komisyonuna resmi şikayetler sunmaya başladı. 27 Ocak 2021'de Min Aung Hlaing, geçen yılki seçimlerde seçmen dolandırıcılığı iddiaları yeterince ele alınmazsa, bir darbeyi ve Anayasa'nın kaldırılmasını dışlamayacağını açıkladı.[105] Bu yorumlar, ülkedeki başka bir potansiyel darbe konusunda endişelere yol açtı.[106] Ertesi gün, Birlik Seçim Komisyonu, bu iddiaları doğrulamak için sunulan delil eksikliğini gerekçe göstererek seçim sahtekarlığı iddialarını reddeden bir bildiri yayınladı.[107] 29 Ocak'ta Ordu, Anayasa'yı ve geçerli yasaları koruma ve bunlara uyma sözü veren açıklayıcı açıklamalar yayınladı.[108]
_(1).jpg)
1 Şubat 2021'de Min Aung Hlaing, demokratik olarak seçilmiş parlamento üyelerinin Pyidaungsu Hluttaw (Birlik Meclisi) üyesi olarak yemin etmelerinden bir gün önce, Cumhurbaşkanı Win Myint ve Devlet Danışmanı Ang San Su Çi dahil olmak üzere seçilmiş liderleri gözaltına aldı ve kendini Myanmar'ın başkomutanı ilan etti. Ertesi gün, ülkenin geçici yönetim organı olarak Devlet İdare Konseyini (DİK) kurdu.[109][110]
22 Mayıs 2021'de Min Aung Hlaing, darbeden bu yana ilk röportajını Hong Kong merkezli Çince yayın yapan Phoenix Television'a verdi. Röportaj sırasında devrik lider Ang San Su Çi'ye atıfta bulundu ve "Sağlığı iyi. Evinde ve sağlıklı. Birkaç gün içinde mahkemede yargılanacak" dedi.[111] Aynı gün Myanmar Now, darbeden kısa bir süre sonra Min Aung Hlaing'in kendisini süresiz olarak başkomutan ve dolayısıyla Myanmar'ın fiili lideri olarak atadığını bildirdi.[112]
Darbeden altı ay sonra, 1 Ağustos 2021'de Min Aung Hlaing bir bakıcı hükümeti kurdu ve kendisini ülkenin başbakanı olarak atadı.[113][114][115] DİK başkanı olarak görev yaptı.[116][117][118]
13 Nisan 2023'te Min Aung Hlaing, Time dergisinin "2023'ün En Etkili 100 Kişisi" listesinde yer aldı.[119]
Myanmar İç Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]
24 Temmuz 2022'de dört demokrasi aktivisti idam edildikten sonra, ASEAN Başkanı Hun Sen, BM temsilcileri ve Batılı liderler idamları kınadı.[120][121] 7 Eylül 2022'de Min Aung Hlaing, Rusya'nın Vladivostok kentinde düzenlenen Doğu Ekonomik Forumu (EEF) kapsamında Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile bir araya geldi. Bu, ikilinin 2021 darbesinden bu yana ilk kez bir araya gelmesi oldu.[122]
Min Aung Hlaing, Putin'in daveti üzerine 3 Mart 2025'te Moskova'ya resmi bir ziyaret gerçekleştirdi ve ertesi gün Büyük Kremlin Sarayı'nda görüşmelerde bulundu.[123] Bu ziyaret sırasında, nükleer enerji, uzay araştırmaları, ticaret, eğitim ve yatırım gibi sektörleri kapsayan on mutabakat zaptının imzalanmasını denetlediler.[124] Ayrıca, Myanmar'da 110 megavat kapasiteli ve genişletme potansiyeli olan küçük ölçekli bir nükleer santralin inşası konusunda da anlaşmaya varıldı. Buna ek olarak, uzay araştırmaları ve uydu teknolojisi konusunda imzalanan bir mutabakat zaptı, Myanmar'da Rusya'nın desteğiyle bir uydu görüntüleri analiz merkezinin kurulacağına dair haberlerin çıkmasına neden oldu.[125] Min Aung Hlaing, uluslararası forumlarda Rusya'nın desteğine teşekkür etti ve Myanmar'ın Rusya'nın Ukrayna'daki eylemlerini desteklediğini yineledi. Putin ayrıca onu 9 Mayıs 2025'te Moskova'da düzenlenecek Zafer Bayramı kutlamalarına davet etti.[126][127][128]
Ocak 2023'te Min Aung Hlaing, bir sonraki genel seçimleri USDP lehine manipüle etmek amacıyla yeni bir seçim yasası çıkardı.[129][130] Kendisi, bir sonraki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde USDP'nin cumhurbaşkanı adayı olarak gösteriliyor.[131]
Min Aung Hlaing, anayasal olarak 1 Şubat 2023'te sona ermesi gereken olağanüstü hal yetkilerini devretmeyi reddetti ve yeni seçimleri daha da erteledi.[132][133]
Mart 2023'te Min Aung Hlaing, Silahlı Kuvvetler Günü geçit töreninde nadir bir şekilde kamuoyuna çıkarak, hükümetinin ülkedeki direniş gruplarına ve onların "terör eylemlerine" karşı mücadeleye devam edeceğini açıkladı. Hlaing, kendisini eleştirenleri terörizm destekçileri olarak nitelendirdi.[134]
2024 yılının Ocak ayından itibaren, Tatmadaw'ın 1027 Operasyonu sırasında benzeri görülmemiş bir dizi yenilgiye uğramasının ardından, birçok askeri yanlısı isim Min Aung Hlaing'i yetersizlik ve aşırı kişisel çıkar peşinde olmakla suçladı.[135] Şubat 2024'te, Tatmadaw'ın personel sorunlarını çözmek için Min Aung Hlaing, Myanmar'ın 1959 tarihli zorunlu askerlik yasasını ilk kez yürürlüğe koydu ve 60.000 genç erkek ve kadını askere almayı planladı.[16][136] 18-35 yaş arası erkekler ve 18-27 yaş arası kadınlar, olağanüstü hal süresince beş yıla kadar askerlik yapma zorunluluğuna tabi olacaklar, aksi takdirde beş yıl hapis cezasına çarptırılacaklar.[137]
Mart 2024'te Min Aung Hlaing, Silahlı Kuvvetler Günü geçit töreninde gençlerin orduya karşı direnişi desteklemeye kandırıldığını iddia etti ve "bazı güçlü ülkeler"i Myanmar'ın iç işlerine karışmaya çalışmakla suçladı.[138]
14 Nisan 2024 akşamı, geleneksel Yeni Yıl Su Festivali Thingyan sırasında Savunma Hizmetleri Akademisinde bulunan Min Aung Hlaing, Mandalay Halk Savunma Gücü (MDY-PDF) tarafından düzenlenen roket saldırısından kaçtı.[139]
DİK medyasına göre, Yangon'daki direniş grupları Haziran 2024'te Min Aung Hlaing'i patlayıcı ve ateşli silahlarla suikast girişiminde bulundu.[140][141]
22 Temmuz 2024'te Min Aung Hlaing, Myint Swe'nin sağlık nedenleriyle görevinden ayrılmasının ardından vekaleten başkanlık görevini üstlendi.[142]
Ocak 2025'te ASEAN, Min Aung Hlaing'in zirvelere katılımını yasaklama ve Myanmar'ın katılımını siyasi olmayan bir düzeyle sınırlama kararını onadı.[143]
31 Ocak 2025 tarihinde, Myanmar'ın iktidardaki askeri yönetimi, 2008 Anayasası'nın 425. maddesi uyarınca Ulusal Savunma ve Güvenlik Konseyi (NDSC) tarafından oybirliğiyle alınan kararla olağanüstü halin süresini altı ay daha uzattı. Konsey başkanı Min Aung Hlaing, seçimlerin yapılabilmesi için istikrarın korunmasının gerekli olduğunu belirtti.[59][61][144][145]
2021 Şubat ayında askeri darbe sonrasında ilan edilen olağanüstü hal, birçok kez uzatıldı. Myanmar Anayasası'na göre, olağanüstü hal süresince seçimler yapılamaz. Ordu daha önce 2025 yılında seçimler yapılacağını açıklamıştı, ancak son uzatma kararıyla seçimlerin en azından yılın ikinci yarısına kadar yapılamayacağı anlaşıldı.[59][61][144][145]
Min Aung Hlaing'in Şubat 2021'de iktidara gelmesi, Myanmar'da muhalefete yönelik sert baskıların başlangıcını işaret etti. Bu baskıların en önemli örneği, 23 Ekim 2024'te Mandalay'ın Pyigyitagun kasabasında önde gelen demokrasi aktivisti Nay Soe Maung'un tutuklanmasıydı.[146][147] Bu tutuklama, darbe sonrası onun iktidarına yönelik devam eden muhalefet sırasında gerçekleşti.[148][149][150] Muhalefet figürlerine yönelik bu tür eylemlerin temelleri, ordunun Myanmar'ın siyasi manzarasında güçlü bir konuma gelmesini sağlayan, ordunun üzerinde uzun süredir etkisi olan Than Shwe tarafından atılmıştı.[151][152]
27 Mart 2025'te, Myanmar Silahlı Kuvvetleri Günü'nün 80. yıldönümünde Min Aung Hlaing, yıl sonuna kadar genel seçimlerin yapılacağını ve ordunun iktidarı kazanan partiye düzenli ve yasal bir şekilde devredeceğini taahhüt etti.[153][154]
28 Mart 2025'te Myanmar'da meydana gelen depremden sonra, Min Aung Hlaing diğer ülkelere ve uluslararası kuruluşlara Myanmar'a yardım çağrısında bulundu.[155] 3 Nisan'da, Bangkok'ta düzenlenen BIMSTEC zirvesine katılmak üzere Tayland'ı ziyaret etti.[156]
Yolsuzluk
[değiştir | kaynağı değiştir]Min Aung Hlaing, ailesinin kapsamlı ticari varlıkları ve potansiyel çıkar çatışmaları süregelen tartışmalara yol açtı.[157] Orduya ait Myanmar Economic Holdings Limited'in (MEHL) büyük hissedarıdır. 2010-11 mali yılında 5.000 hisseye sahipti ve yıllık 250.000 $ temettü aldı.[158] Kendisi holdingi yöneten MEHL'nin Patron Grubu'nda oturmaktadır.[159]
Min Aung Hlaing'in oğlu Aung Pyae Sone, Sky One Construction Company ve Aung Myint Mo Min Insurance Company de dahil olmak üzere bir dizi şirketin sahibidir.[160] Ulusal bir telekom operatörü olan Mytel'de de çoğunluk hissesine sahiptir.[160] 2013 yılında, Aung Pyae Sone, babasının Genelkurmay Başkanlığına terfisini takiben, Yangon Halk Parkı'ndaki yüksek kaliteli bir restoran ve sanat galerisi için 30 yıllık bir arazi kiralaması amacıyla piyasa oranlarının çok altında bir teklifsiz hükûmet izni kazandı.[161] Aung Pyae Sone ayrıca, ilaçlar ve tıbbi cihazlar için Gıda ve İlaç Dairesi (GİD) onayları ve gümrükleme hizmetleri sunan A&M Mahar'ı da yönetiyor.[162] Myanmar'ın gümrük departmanı eski bir MEHL müdürü olan Kyaw Htin tarafından yönetiliyor.[162]
Kızı Khin Thiri Thet Mon, 2017 yılında 7th Sense Creation adlı büyük bir film stüdyosu kurdu.[163] Aynı yıl, gelini Myo Yadanar Htaik, Stellar Seven Entertainment adlı başka bir eğlence şirketi kurdu. Yangon'daki Amerikan Büyükelçiliği, 7th Sense Creation ile işbirliği yaptığı için Aralık 2020'de medya incelemesine girdi, çünkü Min Aung Hlaing teknik olarak ABD'nin ekonomik yaptırımlarına tabi.[164]
Arakan Soykırımı
[değiştir | kaynağı değiştir]
BMİHK, Min Aung Hlaing'in askerlerinin kasıtlı olarak Myanmar'ın kuzey eyaletlerindeki sivilleri hedef aldığını ve Rakhine Eyaleti'ndeki azınlık topluluklarına karşı sistematik ayrımcılık ve insan hakları ihlalleri gerçekleştirdiklerini bildirdi.[165] Kendisi özellikle Rohingya halkına karşı etnik temizlik yapmakla suçlanmaktadır.[166] Bu insan hakları ihlalleri soykırım, insanlığa karşı suçlar ve savaş suçları anlamına gelebilir.[167]
2018 yılında, Marzuki Darusman liderliğindeki Birleşmiş Milletler Myanmar Bağımsız Uluslararası Gerçek Bulma Misyonu, Min Aung Hlaing ve diğer Myanmar askeri generallerinin Arakan, Kaçin ve Şan eyaletlerinde Rohingyalara yönelik vahşeti denetlediğini ve bunu soykırım niyetiyle yaptığını belirledi.[168] BM soruşturma paneli, Min Aung Hlaing'in diğer dört komutanla (Soe Win, Aung Kyaw Zaw, Maung Maung Soe ve Than Oo) birlikte Uluslararası Ceza Mahkemesinde veya geçici bir uluslararası mahkemede savaş suçları ve insanlığa karşı suçlardan (soykırım dahil) yargılanması gerektiğini söyledi.[168]
Facebook, Min Aung Hlaing'in yanı sıra diğer 19 Burmalı yetkili ve örgütü Myanmar'da daha fazla kızışan etnik ve dini gerilimleri önlemek için platformundan yasakladı. Bu eylem, bir BM soruşturmasının, Myanmar'daki bazı askeri liderlerin Rohingya Müslümanlarına yönelik baskı nedeniyle soykırımdan soruşturulduğu ve yargılanacağı raporunun ardından geldi.[169][170] Twitter daha sonra 16 Mayıs 2019'da kendisini yasakladı.[171]
ABD, Min Aung Hlaing'e yaptırım kararı aldı. Temmuz 2019'da Birleşik Devletler hükümeti Min Aung Hlaing'in Amerika Birleşik Devletleri'ne seyahat etmesini yasakladı.[172] Aralık 2020'de Min Aung Hlaing'in Amerika merkezli varlıklarını dondurdu ve kendisi ile Amerika Birleşik Devletleri'ndeki herhangi biri arasındaki mali işlemleri suç haline getirdi.[172][173]
Tutuklama emri talebi
[değiştir | kaynağı değiştir]2024 yılının Kasım ayında, Bangladeş/Myanmar'da yürütülen Uluslararası Ceza Mahkemesi soruşturması kapsamında, UCM savcısı Karim Ahmad Khan, Min Aung Hlaing hakkında tutuklama emri çıkarılmasını talep etti. Khan, Hlaing'in soykırımdaki rolü nedeniyle insanlığa karşı suç işlediğine dair makul gerekçeler olduğunu belirtti.[174][175][176]
14 Şubat 2025 tarihinde, Arjantin'deki bir mahkeme, Birleşik Krallık'taki Burma Rohingya Örgütü'nün talebi üzerine ve evrensel yargı yetkisi ilkesini gerekçe göstererek, Min Aung Hlaing ve diğer üst düzey Myanmar yetkilileri hakkında Rohingyalara karşı "soykırım ve insanlığa karşı suçlar" suçlamasıyla tutuklama emri çıkardı.[177] Buna karşılık, Myanmar ordusu sözcüsü Zaw Min Tun kararı "temelsiz" olarak reddederek Arjantin yargısını siyasi müdahaleyle suçladı. Min Aung Hlaing'i savunarak, suçlamaların siyasi amaçlı olduğunu ve meşruiyetinden yoksun olduğunu iddia etti.[178][179]
Yaptırımlar
[değiştir | kaynağı değiştir]ABD Hazine Bakanlığı, Küresel Magnitsky İnsan Hakları Hesap Verebilirlik Yasasını temel alan ve uygulayan ve ciddi insan hakları ihlalleri ve yolsuzluk faillerini hedef alan 13818 sayılı Yürütme Kararı uyarınca 10 Aralık 2019'dan bu yana Min Aung Hlaing'e yaptırımlar uygulamaktadır. Min Aung Hlaing, Burma'daki etnik azınlık gruplarının üyelerine karşı ciddi insan hakları ihlalleri işledi. Bu ABD yaptırımları, ABD altındaki varlıkların dondurulmasını ve herhangi bir ABD'li kişiyle yapılan işlemlerin yasaklanmasını içerir.[180] Yaklaşık bir yıl sonra, 11 Şubat 2021 - Min Aung Hlaing liderliğindeki 1 Şubat 2021 darbesinin ardından - Myanmar ordusunun Myanmar'ın demokratik olarak seçilmiş sivil hükûmetine karşı darbesine yanıt olarak 14014 sayılı Yürütme Kararı uyarınca OFAC'ın yaptırım listesine de alındı.[181] Kısa bir süre sonra 25 Mart 2021'de OFAC ayrıca Min Aung Hlaing ve/veya ortaklarının sahip olduğu veya kontrol ettiği, Min Aung Hlaing başkanlığındaki MEC konglomeratı da dahil olmak üzere bazı şirketlere yaptırım uyguladı.[182]
Kanada hükûmeti, Myanmar'daki insan hakları ve insani durumun ciddiyetine yanıt olarak Özel Ekonomik Önlemler Yasası ve Özel Ekonomik Önlemler (Burma) Düzenlemeleri uyarınca 18 Şubat 2021'den beri kendisine yaptırımlar uyguluyor. Kanada yaptırımları, Kanada kapsamındaki varlıkların dondurulmasını ve herhangi bir Kanadalı kişiyle yapılan işlemlerin yasaklanmasını içerir.[183][184]
HM Treasury ve Birleşik Krallık Dışişleri, İngiliz Milletler Topluluğu ve Kalkınma Ofisi, Burma'daki ciddi insan hakları ihlallerinden sorumlu olduğu için 25 Şubat 2021'den bu yana kendisine yaptırımlar uyguluyor. Birleşik Krallık yaptırımları, Birleşik Krallık'taki varlıkların dondurulmasını ve Birleşik Krallık'a giriş veya geçiş yasağını içeriyor.[185]
Ayrıca Avrupa Birliği Konseyi, askeri darbe ve ardından barışçıl göstericilere karşı askeri ve polis baskısındaki sorumluluğu nedeniyle 2021/479 sayılı Konsey Tüzüğü ve 401/2013 sayılı Konsey Tüzüğünü değiştiren Konsey Uygulama Tüzüğü 2021/480 uyarınca 22 Mart 2021 tarihinden itibaren kendisine yaptırımlar uygulamaktadır. AB yaptırımları, AB üyesi ülkelerdeki varlıkların dondurulmasını ve ülkelere giriş veya geçiş yasağını içeriyor.[186][187]
Kişisel yaşam
[değiştir | kaynağı değiştir]Min Aung Hlaing, 1980'de emekli öğretim üyesi Kyu Kyu Hla ile evlendi.[188][189] Oğlu Aung Pyae Sone ve kızı Khin Thiri Thet Mon dahil olmak üzere üç çocuğu var.[163]
Terfiler
[değiştir | kaynağı değiştir]
Tümgeneral - 2008/2009[39]
Korgeneral - 2009 Sonu[190]
General - 2011 Başı[39]
Kıdemli General Yardımcısı - 2012 Başı[39]
Kıdemli General - Mart 2013[190]
.gif){kind=small}
Ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]Yurt içi ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]17 Nisan 2022'de Min Aung Hlaing, kendisine Myanmar'ın en yüksek iki unvanını verdi: Thadoe Thiri Thudhamma (En Şanlı Hakikat Nişanı) ve Thadoe Maha Thray Sithu (Myanmar Birliği Nişanı).[191][192]
7 Ekim 2019'da, Genç Erkekler Budist Derneği (GEBD) kendisine Mingaladhamma Zawtika Dhaza ve GEBD'nın daimi patronu unvanını verdi.[193][194] 9 Aralık 2020'de GEBD, kendisine Thado Thiri Agga Maha Mingalar Zawtika unvanını verdi.[195]
Yurt dışı ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]- 2013 -
Tayland: 
En Asil Tayland Kraliyet Nişanı, Büyük Haç Şövalyesi (1. Sınıf), Tayland[196] - 2018 -
Malezya: 
En Cesur Askerlik Düzeni, Malezya Silahlı Kuvvetleri Cesur Komutanı (Darjah Panglima Gagah Angkatan Tentera), Onursal Malezya Silahlı Kuvvetleri Cesaret Nişanı (1. Derece), Malezya[197] - 2018 - Tayland:
Beyaz Filin En Yüce Nişanı, Şövalye Büyük Haçı (1. Sınıf), Tayland[198] - 2020 -
Rusya: 
"Askeri topluluğu güçlendirdiği için" Madalyası (Savunma Bakanlığı, Rusya)[199] - 2020 - Rusya:
FSMTC Şeref Madalyası "Askeri-Teknik İşbirliği Alanındaki Esaslar İçin"[200] - 2023 - Rusya:
"Rusya Federasyonu ile çok sektörlü işbirliğini geliştirmeye yönelik değerli çabaları" nedeniyle Aleksandr Nevski Nişanı
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
.png){kind=small}
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင် Asian Fame Media ၏ ပေါ်ပြူလာနယူးစ်ဂျာနယ်မှ မေးမြန်းမှုများအား Video Teleconference မှတစ်ဆင့် လက်ခံတွေ့ဆုံဖြေကြားမှုများအပိုင်း(၁)". cincds.gov.mm (Birmanca). 4 Kasım 2020. 3 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
- ^ "Myanmar coup: Who is army Chief Min Aung Hlaing?". The Business Standard. 1 Şubat 2021. 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2021.
- ^ "Min Aung Hlaing | Biography, Military, & Facts | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 17 Nisan 2025. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2025.
- ^ Sampson, Eve (27 Kasım 2024). "Who Is Senior Gen. Min Aung Hlaing of Myanmar?". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 5 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2025.
- ^ Faulder, Dominic (1 Şubat 2023). "Myanmar's iron-fisted ruler Min Aung Hlaing fights to stay on his throne". Nikkei Asia. Bangkok, Thailand. 7 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2023.
- ^ "အရေးပေါ်ကာလ ဆောင်ရွက်ပြီးစီးပါက ရွေးကောက်ပွဲ ပြန်လည်ကျင်းပ၍ အနိုင်ရပါတီအား နိုင်ငံတော်တာဝန်ကို လွှဲအပ်ပေးနိုင်ရေး ဆောင်ရွက်မည်ဖြစ်ကြောင်း တပ်မတော်ထုတ်ပြန်". 7 Day Daily (Birmanca). 1 Şubat 2021. 6 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Foundation, Thomson Reuters. "Myanmar military seizes power, detains elected leader Aung San Suu Kyi". Reuters. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
- ^ Goodman, Jack (5 Şubat 2021). "Myanmar coup: Does the army have evidence of voter fraud?". BBC News. 17 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2023.
- ^ Rasheed, Zaheena. "Why Myanmar's military seized power in a coup". Al Jazeera (İngilizce). 7 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ "Two people in critical condition after police shoot peaceful protesters with live bullets in Naypyitaw – doctor". Myanmar NOW (İngilizce). 5 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2021.
- ^ Tharoor, Ishaan (21 Temmuz 2022). "Myanmar's junta can't win the civil war it started". The Washington Post. 16 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2023.
- ^ Ratcliffe, Rebecca (31 Ocak 2023). "'Monster from the sky': two years on from coup, Myanmar junta increases airstrikes on civilians". The Guardian. 6 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2023.
- ^ Sidhu, Sandi; Yeung, Jessie; TZ, Salai; Watson, Ivan (1 Şubat 2023). "'Mom, please just kill me': A world looks away from Myanmar's descent into horror". CNN. 7 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2023.
- ^ "Myanmar: Who are the rulers who have executed democracy campaigners?". BBC News. 25 Temmuz 2022. 5 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2023.
- ^ "World condemns Myanmar junta for 'cruel' execution of activists". Reuters. 25 Temmuz 2022. 14 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2023.
- ^ a b Peck, Grant (14 Şubat 2024). "Myanmar says newly activated conscription law will draft 5,000 people a month. Some think of fleeing". Associated Press. Bangkok, Thailand. Erişim tarihi: 14 Şubat 2024.
- ^ "China, Russia, India enabling Myanmar's military rule: Report". Al Jazeera (İngilizce). 7 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar warns ASEAN that pressure would be counterproductive". Al Jazeera (İngilizce). Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ Campbell, Joshua (13 Nisan 2023). "Min Aung Hlaing". The 100 Most Influential People of 2023. TIME. 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023.
Min Aung Hlaing has returned Myanmar to a pariah state and made it the world’s second most authoritarian regime, per the Economist Intelligence Unit’s 2022 Democracy Index. Only Taliban-ruled Afghanistan ranked worse.
- ^ "တပ်မတော် ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင်နှင့် ရုရှားဖက်ဒရေးရှင်းနိုင်ငံ Politic မဂ္ဂဇင်းတို့၏ မေးမြန်းဖြေကြားမှုများကို Politic မဂ္ဂဇင်း၌ ထည့်သွင်းဖော်ပြ". cincds.gov.mm (Birmanca). 7 Ağustos 2020. 4 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2022.
- ^ "For Myanmar's top general, a maximum-security mansion, complete with its own telecoms tower". Myanmar NOW (İngilizce). 21 Kasım 2021. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2022.
- ^ Tatmadaw Information Team. "တပ်မတော် ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင်နှင့် ရုရှားဖက်ဒရေးရှင်းနိုင်ငံ Politic မဂ္ဂဇင်းတို့၏ မေးမြန်းဖြေကြားမှုများကို Politic မဂ္ဂဇင်း၌ ထည့်သွင်းဖော်ပြ". www.dsinfo.org. ss. 7 August 2020. 7 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2022.
- ^ a b c d e f "Vice-Senior General Min Aung Hlaing, Tatmadaw Commander-in-Chief". Alternative Asean Network. 12 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.
- ^ "တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်သစ်နှင့် အမေရိကန် မြန်မာ တပ်မတော်နှစ်ရပ် ဆက်ဆံရေး – အပိုင်း (၁)". VOA News (Birmanca). 2 Nisan 2011. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Min Aung Hlaing and His Generals: Some Biographical Notes". FULCRUM (İngilizce). 4 Ağustos 2021. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2022.
- ^ Barron, Laignee (3 Kasım 2017). "Meet Min Aung Hlaing, the Chief of Myanmar's Notorious Military". Time. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi18 Nisan 2018.
- ^ a b Mclaughlin, Timothy; Webb, Simon (24 Şubat 2016). "Amid transition, Myanmar's Senior General emerges from the shadows". Reuters (İngilizce). 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
- ^ "Myanmar Junta Chief Min Aung Hlaing Named Acting President". thediplomat.com (İngilizce). 10 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ Eve Sampson (27 Kasım 2024). "Who Is Senior Gen. Min Aung Hlaing of Myanmar?". The New York Times. 5 Mayıs 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Rebecca Ratcliffe (27 Kasım 2024). "ICC prosecutor seeks arrest warrant for Myanmar junta chief". The Guardian.
- ^ Vibhu Mishra (27 Kasım 2024). "Arrest warrant sought for Myanmar Commander-in-Chief for Rohingya crimes". United Nations. 9 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Shoon Naing; Devjyot Ghoshal (27 Kasım 2024). "Who is Min Aung Hlaing, Myanmar's junta chief facing ICC arrest warrant?". Reuters.
- ^ Jonathan Head (6 Kasım 2024). "China welcomes Myanmar's embattled leader on first visit since coup". BBC News. 27 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar Junta Chief Embarks on First China Visit Since Coup". thediplomat.com (İngilizce). 12 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ a b Beech, Hannah (2 Şubat 2021). "Myanmar's Army Is Back in Charge. It Never Truly Left". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 2 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
- ^ a b "Who is Myanmar junta chief Min Aung Hlaing? 5 things to know". Nikkei Asia (İngilizce). 6 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2021.
- ^ Limited. "Myanmar dignitaries honour Gen Prem". Bangkok Post. 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
- ^ "Myanmar supreme general pays last respects to Prem". The Nation Thailand (İngilizce). 31 Mayıs 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
- ^ a b c d e f g Paquette, David (3 Nisan 2012). "Min Aung Hlaing Appointed Vice-Senior General". The Irrawaddy (İngilizce). Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar military government chief on first visit to ally China since coup". Al Jazeera News. 5 Kasım 2024. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Min Aung Hlaing talks tough as Myanmar's armed forces face growing pressure". Al Jazeera News. 28 Mart 2024. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Andrew Nachemson (11 Ocak 2025). "Myanmar's rebels liberate territory – administrating it is the next battle". Al Jazeera News. 21 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar's military chief named acting president". Al Jazeera News. 22 Temmuz 2024. 27 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Statement of ICC Prosecutor Karim A.A. Khan KC: Application for an arrest warrant in the situation in Bangladesh/Myanmar". International Criminal Court. 27 Kasım 2024. 28 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Sebastian Strangilo (16 Ekim 2024). "Myanmar Junta Chief to Visit China This Month, Report Claims". The Diplomat. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Shoon Naing (11 Ocak 2025). "Myanmar military air strike kills dozens in Rakhine village, UN says". Reuters.
- ^ "ICC prosecutor seeks arrest warrant for Myanmar military government chief". Al Jazeera News. 27 Kasım 2024. 20 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Ingyin Naing (10 Ocak 2025). "As Arakan Army gains ground in Myanmar, peace remains elusive". Voice of America.
- ^ "Min Aung Hlaing vows to transfer power to elected government after re-election". The Nation (Thailand). 10 Ekim 2024. 11 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar's isolated junta chief visits China". DW News. 5 Kasım 2024. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "ICC prosecutor seeks arrest warrant for Myanmar's junta leader for crimes against humanity". France 24. 27 Kasım 2024. 10 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar junta chief to make first China visit since seizing power". Reuters. 4 Kasım 2024.
- ^ "Myanmar: ICC arrest warrant request for military leader must be decisive step in breaking cycle of impunity". Amnesty International. 27 Kasım 2024. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "A year in Myanmar junta's theatre of absurdity as military collapse loomed". Global Voices. The Irrawaddy. 9 Ocak 2025. 6 Şubat 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Lucas Myers (22 Kasım 2024). "China is off the fence in Myanmar". War on Rocks. 23 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "A year in Myanmar junta's theatre of absurdity as military collapse loomed". Global Voices. The Irrawaddy. 9 Ocak 2025. 23 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Thomas Keen (1 Mart 2024). "Myanmar: The Many Foes of Min Aung Hlaing". The Diplomat. 27 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar Junta Extends Emergency by Another 6 Months". The Irrawaddy. AFP. 31 Ocak 2025. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ a b c "Myanmar's military government extends state of emergency by 6 months". FOX2548 & WIPROUD. 31 Ocak 2025.
- ^ News, Bloomberg (31 Ocak 2025). "Myanmar generals extend emergency rule again, delaying polls". Bangkok Post. Bloomberg News. 9 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ a b c "Myanmar Generals Extend Emergency Rule Again, Delaying Polls". Bloomberg News. 31 Ocak 2025.
- ^ Amy McKenna (13 Ocak 2025). "As head of the military, Min Aung Hlaing was one of Myanmar's most powerful individuals. In spite of the transition to civilian rule, the military still held considerable power, having written the 2008 constitution in a way that allowed it to hold at least 25 percent of the legislative seats, control who could be appointed to head the three most important ministries, and appoint at least one of the three vice president posts from which the president was elected". Britannica. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Alexey Nikolayev (29 Aralık 2024). "Background of the ICC Arrest Warrant on Min Aung Hlaing and the Future of Myanmar". Modern Diplomacy. 20 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Aung Thura (15 Ocak 2025). "Couture Coup: Inside the Lavish World of Myanmar Junta Chief's Wife". The Irrawaddy. 22 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar's Min Aung Hlaing struggles for political longevity". East Asia Forum. 14 Aralık 2024.
- ^ "Myanmar: The Death Throes of Min Aung Hlaing's Regime". Crisis Group. 15 Ekim 2024. 1 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Jonathan Head, Yvette Tan (27 Kasım 2024). "ICC prosecutor seeks arrest warrant for Myanmar leader". BBC News. 1 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Min Aung Hlaing admits pressure after Myanmar anti-coup forces claim base". Al Jazeera News. 6 Ağustos 2024. 8 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Junta rejects rumors of internal military coup in Myanmar". Anadolu Ajansi. 14 Ağustos 2024. 25 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ Tommy Walker (6 Kasım 2024). "Myanmar military chief visits China amid worsening civil war". DW News.
- ^ Ingyin Naing (8 Kasım 2024). "China backs Myanmar military amid growing border tensions". Voice of America. 23 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Could the Myanmar Junta Rapidly Collapse Like al-Assad?". Council on Foreign Relations. 27 Aralık 2024. 29 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2025.
- ^ "Behind the Boasts, Myanmar's Junta Boss Is a Superstitious Mediocrity". Irrawaddy news. 9 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ Alperen Aktas (4 Ocak 2025). "Myanmar junta releases nearly 6,000 prisoners". Anadolu Ajansi. 19 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ "Myanmar military urges anti-coup forces to give up struggle and join talks". Al Jazeera News. 27 Eylül 2024. 25 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ Sebastian Strangilo (2 Ağustos 2024). "Myanmar Junta Extends Post-Coup State of Emergency for Sixth Time". The Diplomat. 25 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ "Head of Myanmar's military government to visit close ally China". NBC News. 4 Kasım 2024. 25 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ Sebastian Strangilo (17 Mayıs 2024). "ASEAN Envoy Travels to Myanmar, Meets Military Junta Chief". The Diplomat. 20 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ Stephanie Van Dan Berg; Shoon Naing (27 Kasım 2024). "ICC prosecutor seeks arrest warrant for Myanmar military leader over Rohingya campaign". Reuters.
- ^ "Myanmar & the ICC". Asia Media Centre. 11 Aralık 2024. 23 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ Dominic Faulder (5 Aralık 2024). "Myanmar's Min Aung Hlaing need not fear possible ICC warrant, observers say". Nikkei Asia. 29 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
- ^ "ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင်၏ ဖုံးဝှက်ထားသော ရုပ်ပုံလွှာ". 26 Mart 2022. 9 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
မလုပ်ကောင်းတာတွေ မလုပ်နဲ့ကွာ၊ ယောက်ျားထွက်ပြေးလို့ မိန်းမကို ဖမ်းတယ်ဆိုတာ အဓိပ္ပာယ်မရှိဘူး၊ အခုလွှတ်ပေးလိုက်
- ^ a b "ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင်၏ ဖုံးဝှက်ထားသော ရုပ်ပုံလွှာ". 26 Mart 2022. 9 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2025.
ထိုကဲ့သို့ စိတ်နေစိတ်ထားရှိသူသည် အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်း အာဏာသိမ်းမှုကို ဆန့်ကျင်သော ပြည်သူများအား ဖမ်းဆီးရာတွင် ယောက်ျားဖြစ်သူကို မတွေ့သည့်အခါ အမျိုးသမီးအား ဖမ်းဆီးရန်၊ ဆန္ဒပြသည့် သားသမီးများအား ဖမ်းဆီးမရသည့်အခါ မိဘဖြစ်သူများအား ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ရန် အမိန့်ပေးလာခဲ့သည်။ ထို့ကဲ့သို့သော ဖြစ်ရပ်မျိုး နွေးဦးတော်လှန်ရေးတွင် များစွာဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။
- ^ a b c "မင်းအောင်လှိုင်ကြောင့် နာမည်ပျက်ရတဲ့ ဒေါ်စိန်အေး" [Daw Sein Aye who lost her reputation due to Min Aung Hlaing]. 20 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2024.
မင်းအောင်လှိုင် ကျောင်းအုပ်ကြီး ဖြစ်ချိန်တွင် ဦးသန်းရွှေ၏ မြေးဖြစ်သူ နေရွှေသွေးအောင် (ခ) ဖိုးလပြည့် ငယ်ငယ် ၈ တန်း ကျောင်းသားအရွယ်က DSA ကို လာလည်သည်။ ဖိုးလပြည့် အနီးကပ် ကိုယ်ရံတော် ဗိုလ်မှူးကြီးတဦးလည်း ပါသေး၏။ ဗိုလ်လောင်းများနှင့် ဘောလုံးကစားချင်ကြောင်း ပြောသောအခါ ချက်ချင်း ဗိုလ်လောင်းများ၏ ကိုယ်ကာယ လေ့ကျင့်ချိန် PT Time ကို ဖျက်ပြီး မင်းအောင်လှိုင်က ဘောလုံးပွဲ စီစဉ်ပေးသည်။ ဖိုးလပြည့်ကို ဖိနပ်စီးမပေးရုံတမယ်နှင့် ‘သား၊ အဆင်ပြေရဲ့လား’ ချည်း ပြောနေသည့် DSA ကျောင်းအုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင်သည် ဘောလုံးပွဲ စီစဉ်ပေးရသည့် နည်းပြအရာရှိများဘက် မျက်နှာလှည့်သည့်အခါ အခါတရာမက ငေါက်ငန်းနေခဲ့ပေသည်။ တပ်မတော်ကြီးဆိုတာ သည်လိုပါလားဟု ကျောင်းအုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင်ကို ကြည့်ကာ အတော်တရားရခဲ့မိပါသည်။ စစ်တက္ကသိုလ်၏ ၁၉ ယောက်မြောက် ကျောင်းအုပ်ကြီးဖြစ်လာသည့် DSA ဗိုလ်လောင်းသင်တန်း အမှတ်စဉ် ၁၉ ဆင်းဖြစ်သဖြင့် မင်းအောင်လှိုင်သည် ကျောင်းအုပ်ကြီးဘဝကတည်းက မာန်မာနအပြည့်နှင့် ဖြစ်သည်။
- ^ a b c d e f "Could Min Aung Hlaing's retirement break the political deadlock?". Frontier Myanmar (İngilizce). 12 Ocak 2021. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
- ^ "New commander in chief of defence services: General Min Aung Hlaing" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Mizzima, 30 March 2011.
- ^ "Myanmar general defends military's political role". Yahoo News (İngilizce). 27 Mart 2012. 4 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ a b "The game of Myanmar's Senior General". The Myanmar Times. 19 Şubat 2020. 20 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ a b "Shwe Mann's Ouster, Military Involvement, and Implications for Myanmar's Elections • Stimson Center". Stimson Center (İngilizce). 8 Eylül 2015. 25 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Myanmar coup: Min Aung Hlaing, the general who seized power". BBC News (İngilizce). 1 Şubat 2021. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Rohingya crisis: How we got here". CNN. 13 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
- ^ a b c "What next for Senior General Min Aung Hlaing?". Frontier Myanmar (İngilizce). 24 Ağustos 2020. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Military Chief Launches Charm Offensive Against Muslims, Hindus and Christians". Myanmar NOW (İngilizce). 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Tatmadaw chief sets sights on politics". The Myanmar Times. 1 Temmuz 2020. 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Facebook bans Min Aung Hlaing, army top brass after UN genocide allegations". Frontier Myanmar (İngilizce). 27 Ağustos 2018. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Newsmaker: Ambitious but Cornered, Myanmar Army Chief Took Full Power". Reuters. 1 Şubat 2021. 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Xi meets with Myanmar commander-in-chief of defense services". Xinhua News Agency (İngilizce). 18 Ocak 2020. 18 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020.
- ^ "Min Aung Hlaing reshuffles senior military ranks ahead of election". Frontier Myanmar (İngilizce). 19 Mayıs 2020. 27 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ Open Letter to Senior General Min Aung Hlaing from U Kyaw Zaw Oo about damage to cultural heritage, fatalities and casualties incurred by intentional and indiscriminate attacks of Myanma Tatmadaw on non-military targets. Kyaw Zaw Oo. 2019. 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2020.
- ^ သမိုင်းဝင် ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာအဆောက်အအုံများအပါအဝင် စစ်ဖက်ပစ်မှတ်မဟုတ်သည့်နေရာများသို့ တမင်သက်သက် ပစ်ခတ်ကြသဖြင့် သေဆုံးထိခိုက်ကြရသည့်ကိစ္စ အိတ်ဖွင့်ပေးစာ (Birmanca). Kyaw Zaw Oo. 2019. 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2020.
- ^ "Criticized, Myanmar's Influential Monk Close to Coup Leader Breaks Silence on Killing Protesters". The Irrawaddy. 5 Mart 2021. 7 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
- ^ "Min Aung Hlaing's election remarks violate law, says President's Office". Myanmar NOW (İngilizce). 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်သည် ဒုတိယသမ္မတအဆင့်ရှိသူဟု တပ်မတော်ထုတ်ပြန်". The Myanmar Times (Birmanca). 5 Kasım 2020. 13 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
- ^ "Military chief Min Aung Hlaing vows to accept election results after public spat with government". Myanmar NOW (İngilizce). 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Commander-in-chief says 'constitution can be repealed'". Myanmar NOW (İngilizce). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Tatmadaw chief's rhetoric fuels fears of a coup". Frontier Myanmar (İngilizce). 29 Ocak 2021. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Myanmar Election Authority Rejects Military Claims of Election Fraud". Radio Free Asia (İngilizce). 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ Naing (30 Ocak 2021). "Myanmar military allays coup fears, says it will protect constitution". Reuters (İngilizce). 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "ပြည်ထောင်စုသမ္မတမြန်မာနိုင်ငံတော် တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်ရုံး အမိန့်အမှတ်(၉/၂၀၂၁) ၁၃၈၂ ခုနှစ်၊ ပြာသိုလပြည့်ကျော် ၆ ရက် ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ ၂ ရက်". Tatmadaw Information Team (Birmanca). 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
- ^ "Myanmar military announces new State Administrative Council". The Myanmar Times. 2 Şubat 2021. 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
- ^ "Myanmar junta leader says Suu Kyi in good health". Reuters. 22 Mayıs 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2021.
- ^ "Min Aung Hlaing makes himself military supremo for life". Myanmar Now. 22 Mayıs 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2021.
- ^ "Myanmar military leader takes new title of prime minister in caretaker government – state media". Reuters. 1 Ağustos 2021. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.
- ^ Reuters Staff (1 Ağustos 2021). "Myanmar army ruler takes prime minister role, again pledges elections". Reuters (İngilizce). 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.
- ^ Beech, Hannah (1 Ağustos 2021). "Top Myanmar General Says Military Rule Will Continue Into 2023". The New York Times. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.
- ^ "Sixth coordination meeting on COVID-19 prevention, control and treatment held; Chairman of State Administration ouncil Prime Minister of Caretaker Government of the Republic of the Union of Myanmar Senior General Min Aung Hlaing delivers address". 2 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "State Administration Council Chairman Prime Minister Senior General Min Aung Hlaing addresses Council meeting 13/2021". 8 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "SAC Chairman Prime Minister of the Provisional Government of the Republic of the Union of Myanmar Senior General Min Aung Hlaing delivers". 11 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Campbell, Charlie (13 Nisan 2023). "TIME Magazine: "The 100 Most Influential People of 2023: Min Aung Hlaing"". TIME Magazine. 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023.
- ^ "La ASEAN dice que podría repensar el acuerdo de paz con Birmania si la junta militar sigue ejecutando prisioneros". Europa Press. 3 Ağustos 2022. 4 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2022.
- ^ Paddock, Richard (25 Temmuz 2022). "Myanmar Executes Four Pro-Democracy Activists, Defying Foreign Leaders". The New York Times. 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2022.
- ^ "Myanmar's Min Aung Hlaing meets Putin for first time since coup". www.aljazeera.com (İngilizce). 7 Eylül 2022. 29 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2022.
- ^ Vladimir Soldatkin; Andrew Osborn (4 Mart 2025). "Putin extols 'elephant diplomacy' with Myanmar in talks with junta chief". Reuters.
- ^ "Min Aung Hlaing invites Vladimir Putin for goodwill visit to Myanmar". nationthailand (İngilizce). 6 Mart 2025. 6 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2025.
- ^ "Min Aung Hlaing praises Vladimir Putin and talks up ties between Myanmar and Russia during visit to the Kremlin". Australian Broadcasting Corporation. 4 Mart 2025. 21 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2025.
- ^ "The head of Myanmar's military government visits Russia for cooperation talks with Putin". AP News (İngilizce). 4 Mart 2025. 17 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2025.
- ^ "In Moscow Meeting, Myanmar Junta Chief Praises 'King' Putin". thediplomat.com (İngilizce). Erişim tarihi: 7 Mart 2025.
- ^ "Myanmar junta leader in Russia on official visit". www.aa.com.tr. 4 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2025.
- ^ "Myanmar military announces strict new election law ahead of polls". Al Jazeera. 27 Ocak 2023. 28 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2023.
- ^ "Myanmar army set to cement rule with tough new election criteria". Reuters. 27 Ocak 2022. 28 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2023.
- ^ "Min Aung Hlaing's Mania for the Presidency Is Alive and Well—and May Soon Bear Fruit". The Irrawaddy. 6 Ocak 2023. 2 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2023.
- ^ "Myanmar military rulers extend state of emergency by six months". Al Jazeera. 1 Şubat 2023. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023.
- ^ "Myanmar junta extends state of emergency, effectively delaying polls". Agence France-Presse. Yangon: France24. 1 Şubat 2023. 2 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023.
- ^ "Myanmar army chief vows to crush resistance in rare speech". BBC News. 27 Mart 2023. Erişim tarihi: 27 Mart 2023.
- ^ "'Worst leader': Military's winter of discontent". Frontier Myanmar (İngilizce). 19 Ocak 2024. 20 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ Paddock, Richard (13 Şubat 2024). "Its Forces Depleted, Myanmar Junta Says It Will Enforce a Military Draft". The New York Times. Erişim tarihi: 14 Şubat 2024.
- ^ "Myanmar's junta declares it will enforce military service laws for young people". The Guardian. 10 Şubat 2024. Erişim tarihi: 14 Şubat 2024.
- ^ "Min Aung Hlaing talks tough as Myanmar's armed forces face growing pressure". Al Jazeera. 28 Mart 2024. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2024.
- ^ "How did the shock missile attack at Pyin U Lwin, the military base, happen?". BBC News Myanmar. 15 Nisan 2024. 16 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2024.
- ^ "Nervy Myanmar Junta Boss Orders Alert as Alleged Assassination Plot Foiled". The Irrawaddy (İngilizce). 11 Haziran 2024. 18 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ 4 more people were arrested for plotting to attack the opening of Thanlyin Bridge 18 Haziran 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. June 17, 2024. The Irrawaddy
- ^ "The leader of Myanmar's army government is named acting president so he can renew state of emergency". Associated Press (İngilizce). 22 Temmuz 2024. 14 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2024.
- ^ "ASEAN upholds decision to bar Myanmar generals from summits, urges self-restraint in S. China Sea". Reuters. 20 Ocak 2025. 20 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2025.
- ^ a b "Myanmar Junta Extends Emergency by Another 6 Months". The Irrawaddy. AFP. 31 Ocak 2025. 24 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2025.
- ^ a b News, Bloomberg (31 Ocak 2025). "Myanmar generals extend emergency rule again, delaying polls". Bangkok Post. Bloomberg News. 9 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2025.
- ^ "Son-in-law of former Senior General Than Shwe detained". The Nation (Thailand). 26 Ekim 2024. 27 Ekim 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2024.
- ^ "Junta Arrests Son-in-Law of Ex-Myanmar Leader for 'Damaging State Peace and Stability'". The Irrawaddy. 25 Ekim 2024. 26 Ekim 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2024.
- ^ "Relative of Myanmar's ex-leader arrested over social media posts". Radio Free Asia. 25 Ekim 2024. 25 Ekim 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2024.
- ^ "Charity Leader Arrested in Junta Raid in Mandalay". The Irrawaddy. 31 Ekim 2024. 31 Ekim 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2024.
- ^ "The son-in-law of former Myanmar's strongman is arrested over Facebook posts". New Haven Register. 25 Ekim 2024.
- ^ "The Myanmar authorities have arrested a former military officer and son-in-law of a former junta chief for Facebook posts that threatened "peace and stability", the junta said". The Straits Times. 25 Ekim 2024. 3 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2024.
- ^ "Myanmar forces arrest son-in-law of country's former military ruler". Jurist. 28 Ekim 2024.
- ^ "Senior General Min Aung Hlaing: Tatmadaw is committed to democracy, unity, and national integrity in pursuance of the law". Global New Light Of Myanmar (İngilizce). 27 Mart 2025. 27 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2025.
- ^ "Myanmar junta chief insists on polls at annual military parade". BSS. 27 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2025.
- ^ "Myanmar's military junta makes rare plea for help after powerful earthquake kills scores with toll expected to rise". CNN. 2 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2025.
- ^ "Myanmar leader heads to Bangkok as quake deaths climb to 3,000". BBC. 3 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2025.
- ^ Aung, David (8 Şubat 2024). "Post-Coup Myanmar is a Family Business: Min Aung Hlaing & Co". The Irrawaddy. 7 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2024.
- ^ "Leaked documents reveal global business links to Myanmar military crimes". Amnesty International (İngilizce). 8 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ "Systemic Conflict of Interest in Myanmar Military Allows for Serious Corruption". Justice For Myanmar. 17 Haziran 2020. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ a b "တပ်ချုပ်သားပိုင်ကုမ္ပဏီများကို အရေးယူရန် ကုလအချက်အလက်ရှာဖွေရေးအဖွဲ့ တောင်းဆို". Myanmar NOW (Birmanca). 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ "Military Chief's Son Paid 'Very Low' Rent for His Upscale Restaurant on Government-Owned Land". Myanmar NOW (İngilizce). 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ a b "Dirty Secrets #2: Sr. Gen. Min Aung Hlaing's family profiting off of FDA and Customs clearances". Justice For Myanmar. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ a b "Military Chief's Family Members Spend Big on Blockbuster Movies, Beauty Pageants". Myanmar NOW (İngilizce). 15 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ "US Embassy Under Fire for Working With Firm Owned by Sanctioned Military Chief's Daughter". The Irrawaddy (İngilizce). 15 Aralık 2020. 4 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ "UN News – Myanmar must address 'serious' human rights violations against minorities – UN rights chief". UN News Service Section (İngilizce). 20 Haziran 2016. 12 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017.
- ^ Farmaner (13 Eylül 2017). "Only One Person Can Stop Ethnic Cleansing In Myanmar, And It Isn't Aung San Suu Kyi". Huffington Post. 9 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2017.
- ^ "Burma's Military Milestone". Human Rights Watch. 30 Mart 2015. 4 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.
- ^ a b Nebehay, Stephanie (27 Ağustos 2018). "Myanmar generals had "genocidal intent" against Rohingya, must face justice – UN". Reuters (İngilizce). 12 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
- ^ "Facebook bans Myanmar's army chief over hate speech". www.aa.com.tr. 28 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ "Facebook bans Myanmar Army Chief Min Aung Hlaing, 19 others over rights abuses". News Nation. 27 Ağustos 2018. 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.
- ^ "Archived copy". 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2020.
- ^ a b "US Tightens Sanctions on Myanmar Army Chief". Voice of America (İngilizce). 8 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ "Treasury Sanctions Individuals for Roles in Atrocities and Other Abuses". U.S. Department of the Treasury. 7 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ "Arrest warrant sought for Myanmar Commander-in-Chief for Rohingya crimes". UN News (İngilizce). United Nations. 27 Kasım 2024. 9 Temmuz 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2024.
- ^ Head, Jonathan; Tan, Yvette (27 Kasım 2024). "Min Aung Hlaing: Myanmar leader faces ICC arrest warrant" (İngilizce). BBC News. 27 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2024.
- ^ Naing, Shoon; Ghoshal, Devjyot; Ghoshal, Devjyot (27 Kasım 2024). "Who is Min Aung Hlaing, Myanmar's junta chief facing ICC arrest warrant?". Reuters (İngilizce). Erişim tarihi: 8 Ağustos 2025.
- ^ "Argentine court issues warrants for Myanmar officials accused of Rohingya 'genocide'". France 24 (İngilizce). 15 Şubat 2025. 16 Şubat 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2025.
- ^ Ingyin Naing (14 Şubat 2025). "Argentina court issues international arrest warrant for Myanmar military leader". Voice of America. 8 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2025.
- ^ "Myanmar junta criticises Argentina arrest warrant". The Straits Times. 15 Şubat 2025. 17 Şubat 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2025.
- ^ "Treasury Sanctions Individuals for Roles in Atrocities and Other Abuses". U.S. DEPARTMENT OF THE TREASURY. 10 Aralık 2019. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2021.
- ^ "United States Targets Leaders of Burma's Military Coup Under New Executive Order". The U.S. Department of the Treasury. 11 Şubat 2021. 11 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2021.
- ^ press release: "Treasury Sanctions Military Holding Companies in Burma," 26 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. March 25, 2021, Office of Foreign Assets Control (OFAC), U.S. Treasury Department, retrieved December 28, 2021
- ^ "Special Economic Measures Act (S.C. 1992, c. 17)". Justice Laws Website. 4 Haziran 1992. 7 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
- ^ "Regulations Amending the Special Economic Measures (Burma) Regulations: SOR/2021-18". The Government of Canada. 18 Şubat 2021. 11 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
- ^ Raab, Dominic (25 Şubat 2021). "UK sanctions further Myanmar military figures for role in coup: 25 February 2021:Foreign Secretary Dominic Raab announces further sanctions against members of Myanmar's State Administration Council". Foreign, Commonwealth and Development Office. 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2021.
- ^ "Myanmar/Burma: EU sanctions 11 people over the recent military coup and ensuing repression". The Council of the European Union. 22 Mart 2021. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
- ^ "Official Journal of the European Union". 22 Mart 2021. ss. 15-24. 26 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
- ^ "တပ်မတော် ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ယာဘက် လက်သူကြွယ် ခွဲစိတ်မှုအောင်မြင်". Lotaya (Birmanca). 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
- ^ "Commander-in-chief of Myanmar Defence Forces visits Eastern Naval Command". The Economic Times. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
- ^ a b "Who is Myanmar's Min Aung Hlaing?". Asia Media Centre | Helping New Zealand media cover Asia (İngilizce). 25 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2025.
- ^ "Analysis: Myanmar Junta Chief Reveals His Egotism by Awarding Himself Honorary Titles". The Irrawaddy (İngilizce). 25 Nisan 2022. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2023.
- ^ Sai, Ko (18 Nisan 2022). "Myanmar Regime Leader Awards Himself Two Highest Honorary Titles". The Irrawaddy (İngilizce). 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2023.
- ^ "ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်ကို YMBA က ရာသက်ပန်နာယကကြီးဘွဲ့ ပေးအပ်". Myanmar NOW (Birmanca). 7 Ekim 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020.
- ^ "တပ်ချုပ်ကို ဆုပေးသင့်ပေးထိုက်လို့ ဖော်ထုတ်ပြီးပေးတာပါလို့ YMBAအသင်းကရှင်း". BBC News (Birmanca). 10 Ekim 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "YMBA က ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်ကို သတိုးသီရိ အဂ္ဂမဟာမင်္ဂလဇောတိကဓဇ ဘွဲ့ချီးမြှင့်". DVB (Birmanca). 9 Aralık 2020. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020.
- ^ "Burmese Military Chief Receives Top Thai Honor". The Irrawaddy (İngilizce). 31 Mayıs 2013. 31 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2019.
- ^ "Malaysia: Revoke military awards given to Min Aung Hlaing". Burma Campaign UK (İngilizce). 26 Ocak 2018. 26 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
- ^ "Thailand decorates Myanmar's army chief amid Rohingya crisis". Reuters (İngilizce). 17 Şubat 2018. 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2019.
- ^ "Military chief awarded Medal of the Ministry of Defence of Russia". Eleven Media Group Co., Ltd (İngilizce). 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
- ^ "Senior General Min Aung Hlaing meets Defence Minister of Russian Federation through Video Tele Conference (VTC) » Senior General Min Aung Hlaing". Senior General Min Aung Hlaing (İngilizce). 4 Kasım 2020. 21 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Min Aung Hlaing ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
| Burma Birliği (1948-1962) | .svg) | |
|---|---|---|
| Burma Birliği Sosyalist Cumhuriyeti (1962-1988) | ||
| Burma / Myanmar Birliği (1988-2011) | ||
| Myanmar Birliği Cumhuriyeti (2011-günümüz) | ||
| ||
| Burma Birliği (1948-1962) | | |
|---|---|---|
| Burma Birliği Sosyalist Cumhuriyeti (1962-1988) | ||
| Burma / Myanmar Birliği (1988-2011) | ||
| Myanmar Birliği Cumhuriyeti (2011-günümüz) |
| |
| ||
