Yeni Osmanlıcılık - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Tarihçe
    • 1.1 Yeni Osmanlıcılık adımları
    • 1.2 Tartışmalar
  • 2 Ayrıca bakınız
  • 3 Kaynakça

Yeni Osmanlıcılık

  • العربية
  • مصرى
  • Azərbaycanca
  • Български
  • Čeština
  • Deutsch
  • Ελληνικά
  • English
  • Español
  • فارسی
  • Français
  • עברית
  • Hrvatski
  • Magyar
  • Հայերեն
  • Bahasa Indonesia
  • İtaliano
  • 日本語
  • 한국어
  • Nederlands
  • Português
  • Русский
  • Srpskohrvatski / српскохрватски
  • Српски / srpski
  • Українська
  • 中文
  • 閩南語 / Bân-lâm-gí
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Osmanlı İmparatorluğu'nda Sultan II. Mahmud'un Batılılaşma reformlarının bir parçası olarak toplumsal hayata giren fes, Türkiye'de İslamcı anti-Kemalizm'in simgesi haline geldi.

Yeni Osmanlıcılık veya neo-Osmanlıcılık, Türkiye'de laik milliyetçi cumhuriyeti ve reformlarını itibarsızlaştıran, Osmanlı Hanedanı'nı ve halifelik gibi gelenekçi kurumları yücelten gerici, revizyonist, monarşist, muhafazakâr ve İslamcı bir siyasi ideolojidir.[1][2] Aynı zamanda, en geniş anlamıyla, Türkiye'nin Osmanlı geçmişini onurlandırmayı savunan ve Türkiye Cumhuriyeti'nin, modern Türkiye'nin topraklarını kapsayan öncül devlet olan Osmanlı İmparatorluğu'nun egemenliği altındaki bölgelerde daha fazla siyasi angajmanını teşvik eden irredantist ve emperyalist bir ideolojidir.

Atatürk'ün modern Türkiye'nin kurucusu olarak yerleşik imajını zedelemek amacıyla II. Abdülhamid için bir kişi kültü oluşturuldu.[3][4][5][6]

Terim ilk olarak 1985'te Chatham House'daki bir makalede David Barchard tarafından kullanılmıştır;[7] Barchard, yakın gelecekte yeni Osmanlı fikrinin Türkiye için muhtemel bir hedef olabileceğini öne sürer. Ayrıca, 1974'te Kıbrıs Barış Harekatı'nın ardından Yunanlar tarafından da kullanıldığı görülmüştür.[8]

Terim son dönemde Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın Kıbrıs, Yunanistan, Irak, Suriye, Libya ve Dağlık Karabağ'daki müdahaleci ve yayılmacı dış politikasıyla ilişkilendirildi.[9][10][11]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni Osmanlıcılıktan özellikle Türkiye Cumhuriyeti eski Başbakanı Ahmet Davutoğlu'nun dış politikasına ilişkin bir isim olarak ortaya çıkmıştır. Davutoğlu bu benzetmeye karşı Yeni Osmanlıcılık gibi bir politikası olmadığını ifade etmiştir.[12] Fakat "Stratejik Derinlik" adlı kitabında ise Davutoğlu Yeni Osmanlıcılığı Turgut Özal'ın dış politikası ile bağdaştırır ve ondan diplomatik bir yenilik diye bahseder. Dolayısıyla Davutoğlu bu terimi kendisi de benimsemiştir.[13]

Yeni Osmanlıcılık adımları

[değiştir | kaynağı değiştir]

2002 yılında Adalet ve Kalkınma Partisi'nin iktidara gelmesinden sonra bu düşünce tekrar gündeme gelmiş, 2009 yılında Yeni Osmanlıcılığı savunan kişilerden, en son dönem Türk dış politikasının arkasındaki isimlerden biri olan Ahmet Davutoğlu'nun dışişleri bakanlığına getirilmesi artık Türk dış politikasının bu yönde gideceğine dair bir izlenim uyandırmıştır. Ahmet Davutoğlu, İngiltere'nin kurduğu İngiliz Milletler Topluluğunu örnek göstererek, Türkiye'nin de Osmanlı Milletler Topluluğunu kurabileceğini açıklamıştır.[14] 2006 yılında dönemin Türkiye Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün ve 2012 yılında dönemin dışişleri bakanı Ahmet Davutoğlu'nun gerçekleştirdikleri Cezayir seyahatinde Cezayir Cumhurbaşkanı Abdülaziz Buteflika tarafından bu şekilde bir yapılanmanın Türkiye'nin öncülüğünde kurulması Türk yetkililere beyan edilmiştir.[15]

Cezayir Cumhurbaşkanı Abdülaziz Buteflika, Abdullah Gül'e şunları söylemiştir:[16]

“ Osmanlı Milletler Topluluğu kuralım. İngiltere Commonwealth denen Britanya Milletler Topluluğu’nu eski sömürgeleriyle kurdu. Biz Osmanlıyı hiçbir zaman sömürgeci görmedik. Güçlü olduğu kadar hoşgörülü Osmanlı düzeni günümüzde de uygulanamaz mı? Biz Osmanlının parçasıyız. Osmanlıyı biz Cezayirliler Cezayir’e davet ettik ama gitmesini istemedik. „

Hasan Celal Güzel, farklı gazeteler için kaleme aldığı birçok yazısında Türkiye'nin gelecek dış politika perspektifi içerisinde Osmanlı Milletler Topluluğu'nun kurulması gerektiğini yazmıştır.[17]

İlber Ortaylı, Milliyet gazetesinde Yeni Osmanlıcılık konusuyla ilgili bir köşe yazısı kaleme aldı ve bazı ülkelerde Türkiye'nin abartılı şekilde "neo-Osmanlı" diye tanımlanmasının normal olduğunu, ama Türkiye'nin imparatorluk hülyaları kurabilecek durumda olmadığını belirtti.[18] Fethullah Gülen, Osmanlı İmparatorluğu ile Türkiye arasında bir devamlılığın mevcut olduğunu ve Türkiye'nin Osmanlı geçmişini sahiplenmesi gerektiğini savunmuştur.[19]

Tartışmalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk hükûmetiyle diplomatik gerginlikler yaşayan eski Suriye devlet başkanı Beşşar Esad, Türkiye'nin politikasıyla ilgili olarak "Türkiye'de bazıları hala Osmanlı İmparatorluğu'nu yeniden kurma rüyasında... Türk liderler bu rüyanın imkansız olduğunu biliyorlar ve bu yüzden dini ajandası olan partileri sömürerek Arap dünyasındaki etkilerini artırmak istiyorlar." şeklinde açıklama yapmıştır.[20]

İddia edilen akımın medyaya da yansıdığı görülmektedir. Ocak 2011'den beri yayın hayatına başlayan ve Sultan Süleyman dönemini anlatan Muhteşem Yüzyıl dizisiyle büyük bütçeli Türk filmi Fetih 1453'ün vizyona girmesinin ardından, İstanbul Doğu Enstitüsü tarihçilerinden Alexandre Toumarkine, 1453 fethinin Türkiye'nin kendini yeniden göstermeye başlamasıyla örtüştüğünü düşünerek, "İçine kapanık bir ülke konumundan, dışa dönük bir ülke konumuna geçen günümüz Türkiyesi'nin güç hayalleri, atağa dayalı diplomasisi, bir zamanlar büyük bir imparatorluk olduğu düşüncesiyle çok uyumlu. İstanbul kuşatmasının bu hikâyesi, İslamcıların millî tarihe getirdikleri yeni yorumla örtüşüyor." yorumunu kaydetmiştir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • İkinci Cumhuriyet
  • Kemalist tarihyazımı
  • Post-Kemalizm
  • Sağ popülizm
  • Türkiye'deki komplo teorileri
  • Ulusalcılık

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Lozan Antlaşması'nın 100. Yılında Komplo Teorileri ve Gizli Maddelerin İzinde". Yalansavar. 25 Temmuz 2023. 6 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2025. 
  2. ^ Türkiye'de Komplo Zihniyeti: Söylemler, Aktörler ve Eğilimler Üzerine Bir Araştırma 1 Mart 2025 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Nuh Akçakaya. Selçuk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Sosyoloji Bölümü.
  3. ^ Zürcher, Erik (1993). Turkey: A Modern History (2. bas.). I. B. Tauris. ss. 80-81. ISBN 1-86064-222-5. 
  4. ^ İnanç, Yusuf Selmen (29 Mart 2024). "Abdulhamid II: An autocrat, reformer and the last stand of the Ottoman Empire". Middle East Eye. 26 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2025. 
  5. ^ Yetkin, Murat (29 Temmuz 2020). "Abdülhamid: yazdım diye MİT sitesinden çıkarabilirler ama". Yetkin Report. 21 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2025. 
  6. ^ Edhem Eldem. “Sultan Abdülhamid II: Founding Father of the Turkish State?” Journal of the Ottoman and Turkish Studies Association, vol. 5, no. 2, 2018, pp. 25–46. JSTOR, https://doi.org/10.2979/jottturstuass.5.2.05. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2025.
  7. ^ David, Barchard, (1987). Turkey and the West. Routledge & Kegan Paul. ISBN 0-7102-0618-6. OCLC 246460490. 
  8. ^ H., Karpat, Kemal (2002). Studies on Ottoman social and political history : selected articles and essays. Brill. ISBN 90-04-12101-3. OCLC 49226278. 
  9. ^ Taşpınar, Ömer (1 Ağustos 2012). "Turkey's Strategic Vision and Syria". The Washington Quarterly. 35 (3): 127-140. doi:10.1080/0163660X.2012.706519. ISSN 0163-660X. 
  10. ^ Antonopoulos, Paul (20 Ekim 2017). "Turkey's interests in the Syrian war: from neo-Ottomanism to counterinsurgency". Global Affairs. 3 (4-5): 405-419. doi:10.1080/23340460.2018.1455061. ISSN 2334-0460. 
  11. ^ Danforth, Nick. "Turkey's New Maps Are Reclaiming the Ottoman Empire". Foreign Policy (İngilizce). 24 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2020. 
  12. ^ "I am not a neo-Ottoman, Davutoğlu says". Today's Zaman. 25 Kasım 2009. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2011. 
  13. ^ Kubilay Yado Arin: The AKP's Foreign Policy, Turkey's Reorientation from the West to the East? Wissenschaftlicher Verlag Berlin, Berlin 2013. Suche/9783865737199[ölü/kırık bağlantı] ISBN 9783865737199.
  14. ^ Milliyet Dış Haberler Servisi (7 Aralık 2010). "Davutoğlu'nun Hayali Osmanlı Milletler Topluluğu". Milliyet. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2012. 
  15. ^ "'Osmanlı Milletler Topluluğu kuralım' teklifi!". Habertürk (gazete). 29 Kasım 2012. 22 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2016. 
  16. ^ "Osmanlı Milletler Topluluğu". 21 Ekim 2015. 26 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2016. 
  17. ^ Hasan Celal Güzel (28 Temmuz 2016). "Geleceğin süper gücü: 'Yeni Türkiye' (2)". Yeni Akit. 29 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2016. 
  18. ^ İlber Ortaylı (25 Haziran 2011). "Yeni Osmanlıcılık". Milliyet. 9 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2012. 
  19. ^ "Fethullah Gülen". rlp.hds.harvard.edu. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2021. 
  20. ^ "Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esad, Türkiye'de bazılarının Osmanlı İmparatorluğu'na dönmenin hayalini kurduğunu söyledi". İnternetHaber.com. 27 Kasım 2011. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2012. 
  • g
  • t
  • d
Türkiye Türkiye konuları
Türkiye tarihi 
(zaman çizelgesi)
Erken tarih
  • Anadolu Selçuklu Devleti
  • Anadolu beylikleri
Osmanlı
  • Kuruluş dönemi
  • Fetret Devri
  • Yükselme dönemi
  • Duraklama dönemi (1683-1827)
  • Reform dönemi (1828-1908)
  • Dağılma dönemi (1908-1922)
Cumhuriyet
  • Kurtuluş Savaşı
  • Türkiye siyasi tarihi
    • Tek partili dönem
    • Çok partili dönem
Konusuna göre
  • Anayasal
  • Askerî (Savaşları)
  • Ekonomi
Siyaset ve yönetim
  • Cumhurbaşkanı
    • Kararname
  • Cumhurbaşkanı yardımcısı
  • Cumhurbaşkanlığı Kabinesi
  • Bakanlıklar
  • Dış ilişkiler
  • İnsan hakları
    • Kürtler
    • LGBT
  • Meclis
  • Seçimler
  • Vicdani ret
Yargı teşkilatı
  • Anayasa
  • Anayasa Mahkemesi
  • Kolluk kuvvetleri
  • Resmî Gazete
Siyaset
  • Atatürkçülük
  • Üniter devlet
  • Kuvvetler ayrılığı
  • AB süreci
  • Derin devlet
  • Laiklik
  • Liberalizm
  • Muhafazakârlık
  • Anarşizm
  • Komünizm
  • Antikomünizm
  • Yeni Osmanlıcılık
  • Türk modeli
  • Siyasi partiler
    • Eski
    • Yasa dışı
  • Demokratik açılım
  • Enerji politikası
  • Yolsuzluk
Ordu
  • Kara Kuvvetleri
  • Hava Kuvvetleri
  • Deniz Kuvvetleri
  • Savunma sanayi
Coğrafya
  • Adalar
  • Akarsular
  • Burunlar
  • Büyükşehirler
  • Kardeş şehirler
  • Coğrafi bölgeler
  • Çevre sorunları
  • Hava kirliliği
  • İklim değişikliği
  • Dağlar
  • Göller
  • İlçeler
  • İller
  • Körfezler
  • Yarımadalar
  • Yerleşim yerleri
  • Koruma alanları
    • Dünya Mirasları
    • Millî parklar
    • Ramsar alanları
    • Tabiat anıtları
    • Tabiat parkları
Yerler
  • Anadolu
  • Trakya
  • Türk Rivierası
Ekonomi
  • AB Gümrük Birliği
  • Bankalar
    • Merkez Bankası
  • Borsa
  • Güneydoğu Anadolu Projesi
  • Mevduatı Koruma
  • Para birimi
  • Enflasyon
  • Sanayi
  • Şirketler
  • Tarım
  • Turizm
  • Ulaşım
    • Demiryolları
    • Havayolları
      • Liste
Toplum
  • Eğitim
    • Atanamayan öğretmenler
  • Diller
    • Türkçe
  • Irkçılık
    • Yahudiler
    • Araplar
    • Suriyeliler
  • Suç
    • Kadın cinayeti
    • Linç
    • Terörizm
      • İntihar saldırıları
  • Protestolar
Kültür
  • Resmi tatiller
  • Adlar
  • Basın
  • Müzik
    • Sansür
  • Edebiyat
  • Türk folkloru
  • Festivaller
    • Yasaklar
  • Halk oyunları
  • Mutfak
  • Sanat
  • Sinema
  • Mimari
    • Erken dönem Anadolu
    • Osmanlı
    • Türkiye
  • Üniversiteler
    • Liste
  • Din
    • Diyanet İşleri Başkanlığı
    • İslam
    • Hristiyanlık
    • Yahudilik
    • Dinsizlik
  • Medya
    • Televizyon (Liste)
    • Radyo (Liste)
    • Gazeteler (Liste)
  • Sigara
  • Spor
  • Tiyatro
  • Kumar
Demografi
  • Türkler
    • Türk bilim insanları
  • Azınlıklar
  • Diaspora
    • Avrupa
  • Göç
  • Muhacir
Semboller
  • Arma
  • Bayrak (Liste)
  • Cumhurbaşkanlığı Forsu
  • Kuruluş ilkesi
  • Ulusal marş
  • Hilal ve yıldız
  • Kimlik kartı
  • Pasaport
  • Vikiproje
  • Kategori
  • g
  • t
  • d
Adalet ve Kalkınma Partisi
Hükûmet
  • 58. Türkiye Hükûmeti
  • 59. Türkiye Hükûmeti
  • 60. Türkiye Hükûmeti
  • 61. Türkiye Hükûmeti
  • 62. Türkiye Hükûmeti
  • 63. Türkiye Hükûmeti
  • 64. Türkiye Hükûmeti
  • 65. Türkiye Hükûmeti
  • 66. Türkiye Hükûmeti
  • 67. Türkiye Hükûmeti
Kişiler
  • Recep Tayyip Erdoğan
  • İsmail Kahraman
  • Mustafa Şentop
  • Binali Yıldırım
  • Berat Albayrak
  • Bülent Arınç
  • Kadir Topbaş
  • Beşir Atalay
  • Mehmet Ali Şahin
  • Süleyman Soylu
  • Numan Kurtulmuş
  • Melih Gökçek
  • Köksal Toptan
  • Mevlüt Çavuşoğlu
  • Egemen Bağış
İlişkili kişiler
  • Abdullah Gül
  • Ahmet Davutoğlu
  • İdris Naim Şahin
  • Ali Babacan
  • Abdüllatif Şener
Ayrıca bakınız
  • Erdoğanizm
  • Muhafazakâr demokrasi
  • Yeni Osmanlıcılık
  • Türk modeli
  • Cumhuriyet Mitingleri
  • Ergenekon davaları
  • Kapatma davası
  • Balyoz darbe planı iddiası
  • Gezi Parkı olayları
  • 17 Aralık yolsuzluk ve rüşvet soruşturması
  • Çözüm süreci
  • 2016 Türkiye askerî darbe girişimi
  • Cumhur İttifakı
  • 2025 Türkiye protestoları
Kategori Kategori
  • g
  • t
  • d
Muhafazakârlık
Türler
Genel
  • Dinî
  • Gelenekçi
  • İlerici
  • Kültürel
  • Liberal
  • Liberteryen
  • Malî
  • Millî
  • Paleo
  • Sosyal
  • Tek millet
  • Yeni
  • Yeşil
Dinî
  • İslamcılık
  • Gelenekçi Katolikler
  • Hristiyan sağ
  • Hindu milliyetçiliği
  • Muhafazakâr Hristiyanlık
  • Yahudî sağ
Almanya
  • Devlet sosyalizmi
  • Muhafazakâr Devrim
ABD
  • Eski Sağ
  • Paleomuhafazakârlık
  • Trumpizm
  • Neomuhafazakârlık
Birleşik Krallık
  • Cameronizm
  • İngiliz muhafazakârlığı
  • Powellizm
  • Thatcherizm
Fransa
  • Bonapartizm
  • Fransız Eylem Hareketi
  • Gaullizm
İspanya
  • Francoizm
  • Karlizm
Kanada
  • Blue Tory
  • Clerico-milliyetçilik
  • Quebec milliyetçiliği
  • Red Tory
Polonya
  • Altın Özgürlük
  • Ulusal Demokrasi
Türkiye
  • Erdoğanizm
  • Millî Görüş
  • Ülkücülük
  • Ümmetçilik
  • Muhafazakâr demokrasi
  • Özalizm
  • Yeni Osmanlıcılık
Yunanistan
  • Metaksizm
Kavramlar
  • Doğal hukuk
  • Doğal düzen
  • Gelenek
  • Komüniteryenizm
  • Kültürel miras
  • Monarşi
  • Otorite
  • Özel mülkiyet
  • Piyasa ekonomisi
  • Sivil toplum
  • Sosyal norm
  • Toplumsal tabakalaşma
  • Yetki ikamesi
Düşünürler
  • Bonald
  • Buckley
  • Burke
  • Carlyle
  • Chateaubriand
  • Coleridge
  • Dostoevsky
  • Le Bon
  • Jünger
  • Karamzin
  • Hitchens
  • Hume
  • Johnson
  • Kirk
  • Kuehnelt-Leddihn
  • Maistre
  • More
  • Müller
  • Newman
  • Oakeshott
  • Peterson
  • Taine
  • Tocqueville
  • Scruton
  • Strauss
Politikacılar
  • Abe
  • Adams
  • Adenauer
  • Andreotti
  • Berlusconi
  • Bismarck
  • Braun
  • Bush
  • Burke
  • Churchill
  • Diefenbaker
  • Disraeli
  • Duplessis
  • Erbakan
  • Erdoğan
  • Franco
  • Gaulle
  • Goldwater
  • Harper
  • Johnson
  • Kohl
  • Le Pen
  • Macdonald
  • Maurras
  • Metternich
  • Orbán
  • Powell
  • Putin
  • Reagan
  • Salazar
  • Trump
  • Thatcher
  • Valera
Organizasyonlar
  • Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi
  • Avrupa Halk Partisi
  • Uluslararası Demokrat Birliği
Ayrıca bakınız
  • Antikomünizm
  • Kapitalizm
  • Korporatizm
  • Merkez sağ
  • Monarşizm
  • Muhafazakâr Devrim
  • Neoliberalizm
  • Sağcılık
  • Yeni sağ
  • LGBT muhafazakârlığı
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yeni_Osmanlıcılık&oldid=36514926" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Adalet ve Kalkınma Partisi
  • Emperyalizm
  • İrredantizm
  • Osmanlı İmparatorluğu
  • Recep Tayyip Erdoğan
  • Siyasi ideolojiler
  • Tarihsel revizyonizm
  • Türkiye'de İslamcılık
  • Türkiye'de monarşizm
  • Türkiye'de muhafazakârlık
  • Türkiye'deki siyasi hareketler
Gizli kategoriler:
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • Ölü dış bağlantıları olan maddeler
  • ISBN sihirli bağlantısını kullanan sayfalar
  • Sayfa en son 12.32, 13 Aralık 2025 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Yeni Osmanlıcılık
Konu ekle