Tiberios (II. Konstans'ın oğlu)
| Tiberios | |||||
|---|---|---|---|---|---|
_03.jpg) IV. Konstantinos ve solunda ortak imparator kardeşleri Herakleios ve Tiberios, Sant'Apollinare in Classe Bazilikası'nda bulunan mozaik, Ravenna. | |||||
| Bizans Ortak İmparatoru | |||||
| Hüküm süresi | 659–681 (22 yıl) | ||||
| Taç giymesi | 659 | ||||
| Önce gelen | II. Konstans | ||||
| Sonra gelen | IV. Konstantinos | ||||
| Co-emperors |
| ||||
| Doğum | Konstantinopolis | ||||
| |||||
| Hanedan | Herakleios | ||||
| Babası | II. Konstans | ||||
| Annesi | Fausta | ||||
| Herakleios Hanedanı | ||
|---|---|---|
| Kronoloji | ||
|
610-641
613-641
641
641
641
641
641
641-668
654-668
659-668
659-668
668-685
668-681
668-681
685-695
705-711 706-711
|
||
| Veraset | ||
|
||
Tiberios (Yunanca: Τιβέριος) 659'dan 681'e kadar Bizans Ortak İmparatordur. İmparator II. Konstans ile Fausta'nın oğludur, babası İtalya'ya gitmeden önce 659'da ortak İmparator olmuştur. Konstans'ın ölümünden sonra, Tiberios'un erkek kardeşi IV. Konstantinos kıdemli imparator olarak tahta çıktı. Konstantinos, Tiberios ve Herakleios'u ortak imparatorluk görevinden almaya teşebbüs etti ve bu da 681'de bir halk isyanı başlattı. Konstantinos, isyancıların taleplerini kabul etme sözü, onları eve göndererek, ancak liderlerini Konstantinopolis'e getirerek isyanı sona erdirdi. Oraya vardıklarında, Konstantinos onları idam ettirdi, ardından Tiberios ve Herakleios'u hapse attı ve onları sakat bıraktı, bu noktadan sonra tarih sahnesinden silindiler.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Tiberios, İmparator II. Konstans'ın oğullarından biridir. Annesi Fausta, Patrici Valentinus'un kızıdır.[1] Ağabeyi IV. Konstantinos 654 yılında ortak imparatorluğa yükselmesine rağmen[2], II. Konstans İtalya'ya gitmeden hemen önce 659 yılında kardeşi Herakleios ile birlikte Tiberius'u da ortak imparatorluğa yükseltti.[3] 663 yılında II. Konstans oğullarının kendisine Sicilya'da katılmasını sağlamaya çalıştı ve burada Siraküza'yı yeni başkent yapmayı planladı, ancak bu Konstantinopolis'te Koloneialı Theodoros ve Andreas liderliğindeki halk ayaklanmasına neden oldu ve kardeşler imparatorluk başkentinde kaldı.[3]
II. Konstans’ın 668’deki ölümüyle birlikte IV. Konstantinos, kıdemli imparator oldu.[4] Konstantinos, Herakleios ve Tiberios ile birlikte on üç yıl boyunca hüküm sürdükten sonra kardeşlerini imparatorluk mevkilerinden indirmeye çalıştı, ancak bu Anatolikon Thema'sında (modern Türkiye'de) askeri bir isyan başlattı.[5] Ordu, Hrisopolis'e (modern Üsküdar) yürüdü ve iki kardeşin Konstantinos ile birlikte imparator olarak kalmasını talep ederek Boğaziçi'nin diğer tarafı Konstantinopolis'e bir heyet gönderdi.[5] Taleplerini, Cennet Üçlü Birlik tarafından yönetildiği gibi, imparatorluğun da üç imparator tarafından yönetilmesi gerektiği inancına dayandırdılar.[4] Bu durum karşısında Konstantinos, kardeşlerini yakından takip etti ve güvenilir bir subay olan Koloneia'nın komutanı Theodoros'u gönderdi. Konstantinos, Theodoros'a, askerleri Anadolu'daki kışlalarına dönmeye ikna etmek amacıyla, bağlılıklarını övmek ve gerekçeleriyle hemfikir olmak gibi hassas bir görev verdi.[6] Ayrıca isyanın liderlerini, ordunun isteklerini teyit etme sürecini başlatabilmeleri için Konstantinopolis'e gelmeye ve Senato'ya danışmaya davet etti.[6] Bu görünüşte olumlu sonuçtan memnun olan ordu, hareketin kışkırtıcıları şehre girerken Anadolu'ya geri döndü.[6] Askeri tehdit artık ortadan kalkınca, Konstantinos isyanın liderlerine karşı harekete geçti, onları yakaladı ve Sycae'de astırdı.[7]
Konstantinos'un gücünü kısıtlama planının odağı olduğu için, hem Tiberios hem de kardeşi artık kıdemli imparatorun gözünde şüpheliydi; Ayrıca imparator, kendi oğlu geleceğin II. Justinianos'u büyütmek istiyordu.[8] oğlu Justinianos'un yerine geçeceğinden emin olduktan sonra,[8] 16 Eylül ve 21 Aralık 681 arasında bir ara, Konstantinos kardeşlerinin burunlarını keserek sakat bırakmalarını emretti ve görüntülerinin artık herhangi bir madeni parada görünmemesini ve isimlerinin tüm resmi belgelerden çıkarılmasını emretti.[9] Bu noktadan sonra, tarihi kayıtlarda her ikisinden de bir daha söz edilmemektedir.[10]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ ODB, "Constans II" (P. A. Hollingsworth, A. Cutler) pp. 496–497.
- ^ ODB, "Constantine IV" (P. A. Hollingsworth, A. Cutler) pp. 500–501.
- ^ a b PmbZ, Tiberios (#8484/corr.).
- ^ a b Moore.
- ^ a b Bury 1889, s. 308.
- ^ a b c Bury 1889, s. 309.
- ^ Stratos 1980, s. 139.
- ^ a b Hoyland 2012, ss. 173-174.
- ^ Bellinger & Grierson 1968, s. 513.
- ^ Haldon 2016, ss. 43-45.
- Genel
- Bellinger, Alfred Raymond; Grierson, Philip (1968). Catalogue of the Byzantine coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection (İngilizce). Dumbarton Oaks. OCLC 847177622.
- Bury, J.B. (1889). A History of the Later Roman Empire from Arcadius to Irene, 395 A.D. to 800 A.D. (İngilizce). II. MacMillan & Co. OCLC 168739195.
- Haldon, John (2016). The Empire That Would Not Die (İngilizce). Harvard University Press. ISBN 9780674088771.
- Hoyland, Robert G. (2012). Theophilus of Edessa's Chronicle and the circulation of historical knowledge in late antiquity and early Islam (İngilizce). Liverpool University Press. ISBN 978-1846316975.
- Alexander Kazhdan, (Ed.) (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8.
- Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Pratsch, Thomas; Zielke, Beate (2013). Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit Online. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. Nach Vorarbeiten F. Winkelmanns erstellt (Almanca). Berlin ve Boston: De Gruyter.
- Moore, R. Scott (1997). "Constantine IV (668–685 A.D.)". De Imperatoribus Romanis (İngilizce). 28 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2010.
- Stratos, Andreas Nikolaos (1980). Byzantium in the Seventh Century: 634–641 (İngilizce). A.M. Hakkert. OCLC 490722634.