Jovianus
| Jovian | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| 64. Roma imparatoru | |||||
| Hüküm süresi | Haziran 363 - 17 Şubat 364 | ||||
| Önce gelen | Julian | ||||
| Sonra gelen | I. Valentinianus | ||||
| Doğum | 332 Singidunum (Bugünkü Belgrad) | ||||
| Ölüm | 17 Şubat 364 | ||||
| Defin | Havariyyun Kilisesi | ||||
| |||||
Flavius Claudius Iovianus (332 - 17 Şubat 364) imparator Julian'ın Sasani seferi sırasında ölümü üzerine ordu tarafından 26 Haziran 363'te Roma imparatoru seçilmiş bir askerdi.
İktidara gelişi
[değiştir | kaynağı değiştir]Jovian 330'larda Singidunum'da (bugünkü Belgrad) II. Constantius'un korumalarının komutanının oğlu olarak dünyaya geldi. Kendisi de koruma oldu ve 363 yılında bir zamanlar babasının geldiği mevkiye o da geldi. Sasani kralı II. Şapur'a karşı yapılan başarısız Mezopotamya seferinde imparator Julian'a eşlik etti. Ufak ama belirleyici bir çatışmadan sonra sayıca üstün olan Pers güçlerinin karşısında Roma ordusu geri çekilmek zorunda kaldı. Çekilme sırasında Julian ölümcül şekilde yaralandı. Julian'ın ölümünün ertesi günü Doğu ordularının komutanı yaşlı Sallustius Secundus tahtı reddetti. Ordunun komutanları, içinde bulundukları koşulların ciddiyeti nedeniyle vakit kaybetmeden yeni bir imparator seçmek üzere toplandı. Yapılan görüşmelerin ardından Jovianus, ordunun güvenliğini sağlayacak kişi olarak öne çıktı ve imparator ilan edildi.[1] Seçilmesi epey bir şaşkınlık yarattı. Ammianus Marcellinus, seçim sırasında yaşanan karışıklıkta askerlerin Jovianus'a seslenirken Julian’ın adını çağırdıklarını zannettiklerini belirtir. İmparatorluğa getirilişinin hemen ardından ordunun içinde bulunduğu zor askeri koşullar nedeniyle barış arayışına yöneldi.[1]
Yönetimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Jovianus görevi devraldığında ordu yorgun, açlıkla karşı karşıya ve Pers birliklerinin sürekli baskısı altındaydı. Bu durumda güvenli bir geri çekilme için Pers hükümdarıyla görüşmeler gerçekleştirildi.[1] Sonunda küçük düşürücü derecede kötü şartlarda bir barış antlaşması imzalamak zorunda kaldı. Güvenlik karşılığında Galerius'un 298 yılında işgal ettiği ve Diocletianus'un ilhak ettiği Dicle'nin doğusundaki beş eyaletten çekildi ve Perslerin Nusaybin, Castra Maurorum ve Singara kaleleri de olmak üzere on sekiz kaleyi almalarına izin verdi. Romalılar ayrıca Ermeni krallığındaki haklarını da Perslere bıraktılar. Hristiyan Ermeni kralı II. Arşak ileride iki imparatorluk arasında çıkacak çatışmalarda tarafsız kalacak, ayrıca krallığının bir bölümünü Şapur'un krallığına verecekti. Antlaşma utanç verici kabul edildi ve Jovian hızla popülaritesini yitirdi.

Antakya'ya vardıktan sonra Hristiyanlara tüm hak ve ayrıcalıkları iade eden bir ferman yayınladı. Jovian konumunu güçlendirmek için Ekim ayı ortalarında Konstantinopolis'e gitmeye karar verdi.
Dini kişiliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Jovian, paganizmi diriltmeye çalışan selefi Julian'ın aksine Hristiyandı. Jovian döneminde Hristiyanlık resmî din oldu ve Konstantin bayrağı tekrar ordunun sancağı haline geldi. Jovian, Ariusçulardan ziyade Ortodoks inancına yakınlık duydu. Jovian büyük saygı duyduğu Athanasios'u tekrar başpiskoposluğa getirdi. Süryani edebiyatında Jovian, Hristiyan romantizminin kahramanı haline gelmiştir.
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Jovian, yalnızca sekiz ay hükümdarlık yaptıktan sonra 17 Şubat 364'te öldü. Konstantinopolis'e dönerken Ankara ile İznik arasında Dadastana'da çadırındaki yatakta ölü bulundu.[2] Ölüm sebebi olarak aşırı miktarda yediği mantar veya odun kömüründen çıkan zehirli karbonmonoksit dumanı gösterilmiştir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Marcellinus, Ammianus. Roma Tarihi – Res Gestae, XXV. 3. - 10. Çev. Samet Özgüler. İstanbul: Turkuvaz Haberleşme ve Yayıncılık A.Ş., 2024. ISBN 978-625-6548-13-8.
- ^ "Fathers of the Church". www.catholicculture.org. 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2025.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Julian |
Roma imparatoru 363–364 |
Sonra gelen: I. Valentinianus ve Valens |