Mette Frederiksen
| Mette Frederiksen | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Frederiksen, 2025 | |
| Danimarka Başbakanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 27 Haziran 2019 | |
| Hükümdar | II. Margrethe (2019-2024) X. Frederik (2024-günümüz) |
| Yerine geldiği | Lars Løkke Rasmussen |
| Sosyal Demokratlar Partisi Lideri | |
| Görevde | |
| Makama geliş 28 Haziran 2015 | |
| Yerine geldiği | Helle Thorning-Schmidt |
| Danimarka Ana Muhalefet Lideri | |
| Görev süresi 28 Haziran 2015 - 27 Haziran 2019 | |
| Hükümdar | II. Margrethe |
| Başbakan | Lars Løkke Rasmussen |
| Yerine geldiği | Lars Løkke Rasmussen |
| Yerine gelen | Lars Løkke Rasmussen |
| Danimarka Adalet Bakanı | |
| Görev süresi 10 Ekim 2014 - 28 Haziran 2015 | |
| Başbakan | Helle Thorning-Schmidt |
| Yerine geldiği | Karen Hækkerup |
| Yerine gelen | Søren Pind |
| Danimarka Çalışma Bakanı | |
| Görev süresi 3 Ekim 2011 - 10 Ekim 2014 | |
| Başbakan | Helle Thorning-Schmidt |
| Yerine geldiği | Inger Støjberg |
| Yerine gelen | Henrik Dam Kristensen |
| Folketing Üyesi | |
| Görevde | |
| Makama geliş 20 Kasım 2001 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 19 Kasım 1977 Aalborg, Danimarka |
| Partisi | Sosyal Demokratlar |
| Bitirdiği okul | Aalborg Üniversitesi |
Mette Frederiksen (Danca telaffuz: [ˈmetə ˈfʁeðˀəʁeksn̩]; d. 19 Kasım 1977), Haziran 2019'dan bu yana Danimarka başbakanı ve Haziran 2015'ten bu yana Sosyal Demokratların lideri olarak görev yapan Danimarkalı siyasetçidir. Her iki görevi de yürüten ikinci kadın olan Frederiksen, aynı zamanda Danimarka tarihinin en genç başbakanı, II. Margrethe'nin tahta çıkışından sonra doğan ilk başbakan ve X. Frederik döneminde görev yapan ilk başbakandır.[1]
Kısa bir dönem sendikacı olarak kariyer yaptıktan sonra, ilk kez 2001 genel seçimlerinde Kopenhag'ın temsilcisi olarak Folketing'e seçildi. Sosyal Demokratların 2011 genel seçimlerini kazanmasının ardından, Başbakan Helle Thorning-Schmidt tarafından Çalışma Bakanı olarak atandı. Daha sonra 2014 yılında Adalet Bakanı olarak terfi etti. Sosyal Demokratların 2015 genel seçimlerinde aldığı kıl payı yenilginin ardından Thorning-Schmidt istifa etti ve Frederiksen, onun yerine yapılan liderlik seçimini kazanarak Muhalefet Lideri oldu.[2][3] Frederiksen, partisini 2019 genel seçimlerine taşıdı; sol ve merkez sol partilerden oluşan ittifak ile Folketing'de çoğunluğu kazandı. Kraliçe II. Margrethe tarafından yeni bir hükûmet kurma müzakerelerini yürütmekle görevlendirildi ve 27 Haziran'da başbakan olarak yemin etti.
Frederiksen partisini sol ve orta sol partilerin (Sosyal Demokratlar, Sosyal Liberaller, Sosyalist Halk Partisi, Kırmızı-Yeşil İttifakı, Faroes Sosyal Demokrat Parti ve Grönland'ın bloku) ile sonuçlanan 2019 genel seçimlerine götürdü. Frederiksen daha sonra yeni bir hükûmet oluşturmak için nihayetinde başarılı müzakerelere öncülük etmek üzere Kraliçe II. Margrethe tarafından görevlendirildi ve 27 Haziran'da Başbakan olarak yemin etti. Aralık 2021'de Avrupa Birliği'nde en uzun süre görevde kalan kadın hükûmet başkanı oldu.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]19 Kasım 1977'de Kuzey Danimarka'daki Aalborg şehrinde doğdu. Frederiksen'in babası tipograf, annesi öğretmendi. Gençliğinde yağmur ormanlarının korunması, balinaların korunması ve ırk ayrımının sona erdirilmesi için kampanyalar yürüttü.[4]
Frederiksen, Aalborghus Gymnasium'da okudu. Aalborg Üniversitesi'nden Yönetim ve Sosyal Bilimler alanında lisans ve Kopenhag Üniversitesi'nden Afrika Çalışmaları alanında yüksek lisans derecesine sahiptir.[5]
Siyasi kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Folketing Üyesi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Frederiksen, Danimarka İşçi Sendikaları Konfederasyonu'nda gençlik danışmanı olarak çalıştı. Sosyal Demokratların 1920'den bu yana ilk kez birinciliği kaybedip ikinciliğe düştüğü 2001 genel seçimlerinde Kopenhag'dan milletvekili seçildi. Seçildikten sonra Frederiksen, partisinin kültür, medya ve toplumsal cinsiyet eşitliği sözcüsü oldu. 2002 yılında “siyasi cesaret, coşku ve sosyal duygularla etki gösterme” nedeniyle Nina Bang ödülünü aldı.[6] 2012 yılında Ting Ödülü'nü aldı. Epostler (2003) ve From Fight to Culture (2004) kitaplarının ortak yazarıdır.
2005 genel seçimlerinin kaybedilmesinin ardından Frederiksen, partisinin sosyal işlerden sorumlu sözcüsü oldu. Seçimlerin ardından Sosyal Demokratların parlamento grubunun başkan yardımcılığı görevini de üstlendi. Sosyal Demokratların iki sandalye kaybettiği 2007 genel seçimlerinde Frederiksen 27.077 oy alarak en çok oy alan on Danimarkalı siyasetçi sıralamasında yedinci oldu.
Sosyal Demokratların iktidara gelmesini sağlayan 2011 genel seçimlerinden sonra Frederiksen, Başbakan Helle Thorning-Schmidt'e bağlı olarak 2011 ile 2014 yılları arasında Çalışma Bakanı ve 2014'ten parti liderliğine gelene kadar Adalet Bakanı olarak görev yaptı. Hendriksen, Çalışma Bakanı olarak erken emeklilik maaşları, esnek işler ve istihdam sisteminde reformlar yapılmasını istedi. Tartışmalı nakit yardımı reformu, genç işsizler için daha düşük nakit yardımı anlamına geliyordu ve diğer şeylerin yanı sıra birlikte yaşayan karşılıklı destek sağladı.[7]
Danimarka başbakanı
[değiştir | kaynağı değiştir]2019 seçimleri
[değiştir | kaynağı değiştir]2019 genel seçimlerinde Sosyal Demokratlar bir sandalye daha kazanırken, Danimarka Halk Partisi ve Liberal İttifak'a verilen destek azaldı ve Lars Løkke Rasmussen çoğunluğu kaybetti. Seçim gecesi sonucun şüphe götürmez olmasıyla birlikte Rasmussen yenilgiyi kabul etti.[8] Frederiksen, 27 Haziran 2019'da Sosyal Liberal Parti'nin kırmızı bloku, Kırmızı-Yeşil İttifakı ve Yeşil Sol tarafından desteklenen, sadece Sosyal Demokrat bir azınlık hükûmetinin başına başbakan olarak atandı.[9] Seçimler sırasında göç karşıtı bir duruş sergilemesine rağmen Frederiksen, hükûmeti kazandıktan sonra daha fazla yabancı işgücüne izin vererek ve hükûmetin yabancı suçluları açık denizde tutma planlarını tersine çevirerek, göç konusundaki duruşunu kısa süreliğine değiştirdi.[10][11][12]
Dış politika
[değiştir | kaynağı değiştir].jpg)
Frederiksen, Ağustos 2019'da Danimarka Krallığı'na bağlı özerk bir bölge olan Grönland'ı satmayı reddetmesi üzerine ABD Başkanı Donald Trump'ın Danimarka'ya yapacağı devlet ziyaretini iptal etmesiyle uluslararası alanda dikkatleri üzerine çekti. 15 Ağustos 2019'da The Wall Street Journal, Trump'ın yardımcılarıyla Grönland'ı satın alma olasılığını görüştüğünü bildirdi.[13] Grönland başbakanı Kim Kielsen, Grönland'ın satılık olmadığını söyleyerek yanıt verdi.[14] Söylentinin Beyaz Saray tarafından doğrulanmasının ardından 18 Ağustos 2019'da Frederiksen, Kielsen'in yorumlarını yineleyerek “Grönland Danimarkalı değildir. Grönland, Grönland'a aittir” dedi ve tartışmayı ‘saçma’ olarak nitelendirdi.[15] 20 Ağustos 2019‘da Trump, Frederiksen'in olası bir satışı tartışmayı reddetmesine özel atıfta bulunarak 2-3 Eylül 2019'da planlanan devlet ziyaretini iptal etti.[16][17][18]
3 Ocak 2020'de İranlı General Kasım Süleymani'nin ABD tarafından öldürülmesi, iki ülke arasındaki mevcut gerilimi önemli ölçüde arttırdı. Frederiksen olayı “gerçekten ciddi bir durum” olarak nitelendirdi. Öldürmenin doğru olup olmadığı sorusundan kaçındı, bunun yerine gerilimin düşürülmesi çağrısında bulundu.[19]
.jpg)
Amerika Birleşik Devletleri'nin talebi üzerine Frederiksen,[20] 2022 yılının başlarında Danimarka topraklarında Amerikan birliklerinin olası varlığı konusunda diplomatik görüşmeler başlattı. Frederiksen, “Avrupa'da ve Danimarka'da daha güçlü bir Amerikan varlığı istiyoruz” diyerek görüşmelerden duyduğu heyecanı dile getirdi.[21] Aralık 2023'te Frederiksen, ABD askerlerinin ve askeri teçhizatının Skrydstrup Hava Üssü, Krarup Hava Üssü ve Aalborg Hava Üssü'nde konuşlanmasına izin veren bir ABD-Danimarka savunma işbirliği anlaşmasını duyurdu.[22]
Haziran 2024'te Frederiksen, Normandiya Çıkarması'nın sekseninci yıldönümü için Normandiya'da göründü.[23]
2022 Rusya'nın Ukrayna'yı işgali
[değiştir | kaynağı değiştir].jpg)
2022 yılında Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etmesinin ardından Frederiksen hükûmeti, Folketing'in beş ana siyasi partisiyle (Sosyal Liberal Parti, Yeşil Sol, Venstre ve Muhafazakâr Halk Partisi) siyasi görüşmelere başladı ve 4 Mart 2022 tarihinde Danimarka savunma harcamalarında önemli bir artış, Danimarka savunması için 7 milyar DKK acil ödenek, Rus gazından bağımsızlık için bir plan ve Danimarka'nın AB savunmasından çıkmasına ilişkin bir referandumun sunulduğu “Danimarka Güvenlik Politikası Ulusal Uzlaşısı”nı sundu.[24][25] Ülke savunma harcamalarını 2033 yılına kadar kademeli olarak GSYİH'nin %2'sine çıkaracak (NATO içinde kararlaştırıldığı üzere), bu da yıllık savunma harcamalarında yaklaşık 18 milyar DKK'lık (2,65 milyar $) bir artışa karşılık gelmektedir.[26]
21 Nisan'da İspanya Başbakanı Pedro Sánchez ile birlikte Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenski'yi başkent Kiev'de ziyaret etti. Görüşmede Frederiksen, Ukrayna'ya silah ve askeri yardımın 600 milyon DKK artırılarak, toplam Danimarka yardımının 1 milyar DKK'ya çıkarılacağı sözünü verdi.[27] Danimarka, daha önce Ukrayna ordusuna 2.700 adet M72 LAW hafif tanksavar silahı göndermişti.[28][29]
2022 Nord Stream boru hattı sabotajı
[değiştir | kaynağı değiştir]Frederiksen, 2022 Nord Stream gaz sızıntılarının sabotaj olduğunu söylerken, uluslararası sularda meydana geldiği için bunun Danimarka'ya yönelik bir saldırı olmadığı konusunda uyardı.[30] Frederiksen, sızıntıları İngiltere Başbakanı Liz Truss, Avrupa Konseyi Başkanı Charles Michel ve NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg ile görüşmek üzere Londra ve Brüksel'e gitti.[31] Ayrıca Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ile telefonda görüştü. Konuştuğu herkese kritik altyapının daha fazla gözetlenmesi gerektiğini ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in tehditlerini ciddiye almaları gerektiğini yineledi.[32]
Siyasi pozisyonu
[değiştir | kaynağı değiştir]Frederiksen'in yönetiminde Sosyal Demokratlar, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Konseyi'nden[33] sert bir şekilde kınanmasına rağmen, Nazi işgali[34] altındaki Avrupalı Yahudilere yapıldığı gibi, Danimarkalı yetkililerin sınırdan geçen mültecilerin para, mücevher ve diğer değerli eşyalarına el koymalarına izin veren bir yasa lehinde oy kullandı.[35] Frederiksen ayrıca sağcı popülist Danimarka Halk Partisi'ni iltica politikasının bütünleşmesinden ziyade ülkesine geri dönmeye zorlayan paradigma kaymalarında destek verdi. Batılı olmayan göçmenler, sığınmacıların Kuzey Afrika'daki bir kabul merkezine gönderilmesi ve yardım karşılığında göçmenler için çalışma zorunluluğu için çağrı yaptı. Avrupa'nın ekonomik dış politikalarını çok liberal olarak etiketleyen Frederiksen, diğer sosyal demokrat partileri, küreselleşmenin çalışma haklarında çarpmasını engellememek, eşitsizliği artırmak ve onları kontrolsüz göç etmeye maruz bırakmaktan alıkoyarak seçmenlerin güvenini kaybettiği için eleştirdi.
Frederiksen, bazı Müslümanların “Danimarka yargı sistemine saygı duymadığını”, bazı Müslüman kadınların dini nedenlerle çalışmayı reddettiğini ve Müslüman kızların “büyük toplumsal kontrol” e tabi olduğunu savunarak, İslam'ın entegrasyonun önündeki bir engel olarak bahsetti. Kristeligt Dagblad ile röportajında Frederiksen “tüm göçmen merkezlerinin kapatılması” ve “Kuzey Afrika'daki göçmenlerin yeniden yerleştirilmesi” çağrısında bulundu. Bu ifadeler, Fredensen'i yabancı düşmanlığı ile suçlayan Morten Østergaard (Danimarka Sosyal Liberal Parti Sekreteri - Radikal Sol) ve İspanya Sosyalist İşçi Partisi genel başkanı Cristina Narbona tarafından şiddetle eleştirildi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Denmark's youngest prime minister to lead new government". Deutsche Welle. 25 Haziran 2019. 29 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2019.
- ^ "Folketing biography" (Danca). Folketing. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2019.
- ^ "Portræt: Mette Frederiksen skal finde sin egen vej" [Portre: Mette Frederiksen kendi yolunu bulmak zorunda]. Politiken (Danca). 20 Haziran 2015. 30 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2015.
- ^ Sorensen, Martin Selsoe; Pérez-Peña, Richard (22 Ağustos 2019). "Denmark's Leader Didn't Want a Fight With Trump. She Got One Anyway". New York Times. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2025..
- ^ "List of Danish Prime Ministers Since 1848" (Danca). Ministry of the State of Denmark. 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020.
- ^ "Mette Frederiksen". Council of Women World Leaders (İngilizce). 19 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2024.
- ^ "Mette F. om konsekvenser af sin egen reform: Det er jeg oprigtigt ked af". Bt.dk. 23 Eylül 2018. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2021.
- ^ "Denmark election: Social Democrats win as PM admits defeat". BBC News. 6 Haziran 2019. 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019.
- ^ Ingvorsen, Emil Søndergård (6 Haziran 2019). "Løkke: Mette Frederiksen udpeget som kongelig undersøger" (Danca). DR. 7 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2019.
- ^ "Social Democrats form government in Denmark". Politico. 26 Haziran 2019. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
- ^ "Denmark gets new left-wing government with plans to increase welfare spending and scrap anti-immigration measures". The Independent. 26 Haziran 2019. 12 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
- ^ "Denmark becomes third Nordic country to form leftist government this year". The Japan Times. 26 Haziran 2019. 31 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
- ^ "AP source: Trump has talked about buying Greenland for US". The Washington Post. Associated Press. 15 Ağustos 2019. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019.
- ^ Sorensen, Martin Selsoe (16 Ağustos 2019). "'Greenland Is Not for Sale': Trump's Talk of a Purchase Draws Derision". The New York Times. 22 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019.
- ^ "Danish PM says Trump's idea of selling Greenland to U.S. is absurd". Reuters. 18 Ağustos 2019. 22 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019.
- ^ "Trump droppede Mette Frederiksen midt om natten – mandag tager hun revanche - TV 2". nyheder.tv2.dk (Danca). 4 Haziran 2023. 4 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2023.
- ^ Karni, Annie (20 Ağustos 2019). "Trump Scraps Trip to Denmark, as Greenland Is Not for Sale". The New York Times. 23 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019.
- ^ "Trump cancels Denmark visit amid spat over sale of Greenland". BBC. 21 Ağustos 2019. 23 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019.
- ^ "Mette F. viger uden om spørgsmål om USA-angreb på Iran" [Mette F. ABD'nin İran'a saldırısı hakkındaki soruyu geçiştiriyor]. Berlingske Tidende. Ritzau. 5 Ocak 2020. 21 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2025.
- ^ "Denmark talks on hosting U.S. troops not triggered by Ukraine crisis-PM" (İngilizce). Reuters. 10 Şubat 2022. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022.
Amerika Birleşik Devletleri tarafından talep edilen görüşmeler (...)
- ^ "Denmark may allow US troops on its soil, pact in the works" (İngilizce). euronews. 10 Şubat 2022. 10 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022.
- ^ Rasmussen, Louise Breusch; Gronholt-Pedersen, Jacob (19 Aralık 2023). Richardson, Alex (Ed.). "Denmark, U.S. reach defence agreement". Reuters. 19 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2023.
- ^ Tekali, Maya (7 Haziran 2024). "Denmark's Prime Minister Is Attacked in Copenhagen Square". The New York Times. 7 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2024.
- ^ Borre, Martin (6 Mart 2022). "Historisk aftale om dansk sikkerhedspolitik på plads: Milliarder til Forsvaret og ny EU-afstemning" (Danca). Berlingske.dk. 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022.
- ^ "Nationalt kompromis om dansk sikkerhedspolitik" (Danca). Regeringen.dk. 3 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022.
- ^ Tanner, Jari (6 Mart 2022). "Denmark to Hold Referendum on Joining EU's Common Defense". U.S. News. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022.
- ^ "Denmark, Spain PMs pledge more weapons to Ukraine in visit to Kyiv" (İngilizce). Reuters. 21 Nisan 2022. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022.
- ^ "Danmark sender våben til Ukraine: Vi ser en enestående heroisk indsats fra ukrainerne, og vi ønsker at hjælpe". DR (Danca). 27 Şubat 2022. 27 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ "Danmark sender panserværnsvåben til Ukraine - alle spilleregler er ændret, siger Mette Frederiksen". TV2 (Danca). 27 Şubat 2022. 27 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2022.
- ^ "Mette Frederiksen: Myndigheder vurderer, at lækager var bevidst sabotage" [Mette Frederiksen: Yetkililer sızıntıların kasıtlı sabotaj olduğunu değerlendiriyor]. DR (Danca). 27 Eylül 2022. 27 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2022.
- ^ "Mette Frederiksen har holdt møde med Liz Truss om gaslækager | Nyheder" (Danca). DR. Ekim 2022. 1 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2022.
- ^ "Mette Frederiksen: Der kan ske ting, som vi ikke har haft fantasi til at forestille os" (Danca). DR. 1 Ekim 2022. 1 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2022.
- ^ Larson, Nina (21 Ocak 2016). "Danish migrant bill blasted at UN". The Local. 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015.
- ^ Noack, Rick (26 Ocak 2016). "Denmark wants to seize jewelry and cash from refugees". The Washington Post. 28 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015.
- ^ O'Sullivan, Feargus (26 Ocak 2016). "Denmark Will Strip Refugees of Their Valuables". CityLab. 28 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2019.
