Fine dining
.jpg)
Fine dining (Türkçe: İyi/kaliteli yemek), tipik bir restorandan daha sofistike, özel ve pahalı bir restoran deneyimidir. Bu tür restoranların dekoru daha kaliteli malzemeler içerir ve işletmeler, ziyaretçilerin genellikle uyması beklenen belirli yemek yeme kurallarına sahiptir, servis saatleri kısıtlaması ve bazen bir kıyafet yönetmeliği de buna dahildir.
Fine dining yeme mekanlarına bazen "beyaz masa örtülü restoranlar" denir çünkü geleneksel olarak beyaz masa örtüleriyle kaplı masalarda garsonlar tarafından servis yapılırdı. Masa örtüleri deneyimi sembolize eder hale geldi. Beyaz masa örtülerinin kullanımı sonunda daha az moda oldu, ancak servis ve lüks ambiyans devam etti.[1][2]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Fine dining öncüsü, sağlık bilincine sahip Bouillon restoranlarının "Trois Frères" ve "La Grande Taverne de Londres" gibi görkemli "Paris restoranlarına" dönüştüğü 1780'lerde başladı.[3] Fransa'da, İsviçreli bir geliştirici olan César Ritz, Grand Hotel of Monte Carlo'da ünlü Fransız şef Auguste Escoffier ile ortaklık kurdu. Bu, "lüks konaklama ve gurme yemeklerin tek çatı altında sunulduğu" ilk restoran oldu. Fransa'da fine dining, aristokrasiyi taklit etmenin bir başka yolu haline geldi.[4]
Diğer lüks oteller kısa sürede Avrupa genelinde gelişmeye başladı.[5]
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk fine dining restoranları, 19. yüzyılda Delmonico's gibi New York şehrinde faaliyet gösterdi. Restoranda 1.000 şişelik bir şarap mahzeni vardı. Restoran günümüzde aynı yerde faaliyetine devam ediyor.[3]
Türkiye'deki örnekler
[değiştir | kaynağı değiştir]- TURK Fatih Tutuk
- Mikla
- Casa lavanda
- Feriye Palace
- Ferahfeza Restaurant
- Arkestra
- Spago İstanbul
- Lacivert Restaurant
- Nicole
- Vogue Restaurant İstanbul
- Aqua Restaurant
- Neolokal
- Skye Vue
- Equinox
- Araka
- Sheraton Narr Restaurant
- Asmani Fine Dining
- Sankai By Nagaya
- OD Urla
- Teruar Urla
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Parente, Michele (20 October 2016). "Where fine dining is really fine 9 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". San Diego Union Tribune. Retrieved 2019-03-12.
Nothing symbolizes fine dining like a white tablecloth. More than just a crisp fabric, the white tablecloth is a restaurant's unstated contract with its clientele, a promise of elevated dishes, world-class wine lists, and superior service. In this era of salvaged-wood, communal-table, shared-plates casual eateries, the white tablecloth is this first thing to be jettisoned. Too stuffy, too snobby, too old, the thinking goes.
- ^ Kanter, Beth (2018-11-19). "Beyond the White Tablecloth: Inside the Bold Future of Fine Dining 3 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Food Newsfeed. Retrieved 2019-03-12.
Today's interpretation of fine dining has less to do with linens, cheese carts, and hushed voices, and more to do with creativity and impeccable service.
- ^ a b Roos, Dave (18 Mayıs 2020). "When Did People Start Eating in Restaurants?". HISTORY (İngilizce). 21 Mart 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2025.
- ^ Doyle, William (25 November 2010). Aristocracy: A Very Short Introduction. Very Short Introductions. Oxford: Oxford University Press (published 2010). ISBN 9780191500633. Retrieved 9 August 2021.
[...] the grand French tradition of fine dining takes its origin from restaurants established by unemployed cooks of great families brought low by revolutionary persecution.
- ^ "How the French Revolution Gave Us Fine Dining". The Balance Small Business (İngilizce). 5 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2025.
