Kaloe
| Konum | Kiraz, İzmir, | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bölge | Asya | ||||||||
| Koordinatlar | 38°14′42″K 28°11′16″D / 38.24500°K 28.18778°D | ||||||||
| Tür | Yerleşim yeri | ||||||||
| Sit ayrıntıları | |||||||||
Kaloe
![]() | |||||||||
Kaloe veya Caloe, Roma'nın Asya eyaletinde bulunan bir yerleşimdi. 3. yüzyıl yazıtlarında Kaloe veya Keloue olarak; İeroklis'in Synecdemos adlı eserinde (660) Kalose olarak; 6. yüzyıldan 12. veya 13. yüzyıla kadar Gustav Parthey'in Notitiæ episcopatuum'unda ise Kalloe, Kaloe ve Kolone olarak geçmektedir.
Tanım
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaloe, Türkiye'nin batısında, Küçük Menderes (Kaystros) nehrinin yukarı vadisinde bulunuyordu ve günümüzde İzmir'in Kiraz ilçesinde, Keleş çayı ile, antik Filadelfiya (Alaşehir) kentinin güneybatısında özdeşleştirilmektedir. Kaloe'de doğan 10. yüzyıl Bizanlı tarihçi Diyakoz Leon, yerleşimi şöyle tanımlar: "Asya'da, Tmolos Dağı'nın eteklerinde, Kaystros nehrinin kaynaklarının yakınında bulunan çok güzel bir köy; bu nehir, Kelbianon bölgesinden aktıktan ve seyredene çok hoş bir manzara sunduktan sonra, o ünlü ve meşhur şehir olan Efes Körfezi'ne dökülür ve bir haliç oluşturur."
Kaloe piskoposluğu, Efes metropolitliğine bağlı bir sufragan piskoposluktu ve dolayısıyla Roma'nın Asya eyaleti içindeydi. Fransız tarihçi Le Quien bu yüzden, söz konusu piskoposluğun adının Lidya bölgesinde bulunan Koloe Gölü'nden geldiğini ve bu gölün yakınında Lidya krallarının mezarlarının ve Artemis Koloene tapınağının bulunduğunu varsaymakta yanılmıştır.[1]
Konsillere katılmaları nedeniyle üç piskoposun adı bilinmektedir: 431'deki Efes Konsili'nde Aphobius; 692'deki Trullan Konsili'nde Gregorius ve 787'deki İkinci İznik Konsili'nde Theophanes.[2][3]
Günümüzde yerleşimli bir piskoposluk olmayan Kaloe, Katolik Kilisesi tarafından bir unvan piskoposluğu olarak listelenmiştir.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Caloe". www.newadvent.org. 16 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2025.
- ^ Quien (O.P.), Michel Le (1740). Oriens christianus: in quatuor patriarchatus digestus : quo exhibentur ecclesiae, patriarchae caeterique praesules totius orientis (Latince). ex Typographia Regia.
- ^ wyd, Gams Pius Bonifacius (1816-1892) (1931), Series episcoporum Ecclesiae catholicae, quotquot innotuerunt a beato Petro apostolo. Cz.1, Hiersemann K. W., 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi21 Şubat 2025
- ^ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 978-88-209-9070-1), p. 856
