Olba

Olba
Ὄλβη
	Diokaisareia'da bulunan Zeus Tapınağı
	Olba Turkey haritasındaki konumu.
Konum	Mersin (il), Türkiye
Bölge	Kilikya
Koordinatlar	36°35′K 33°56′D / 36.583°K 33.933°D
Tür	Yerleşim
Sit ayrıntıları
Durum	Harabe

Olba veya Olbe (Eski Yunanca: Ὄλβη; Türkçe: Oura), günümüzde Türkiye'nin güneyinde yer alan, Roma'nın Isauria eyaletinde bulunan antik bir şehir ve ayrıca Katolik Kilisesi'nin Latince itibari yerler listesine dahil bir piskoposluktur.^[1] Yaklaşık 1.200 m rakımlı yüksek bir platoda yer almaktadır. Strabon'a göre^[2], Olba, Cyinda ve Soles'e hâkim dağlık bölgede bulunmaktadır. Olba'ya ayrıca güneybatıda yaklaşık 30 km uzaklıktaki Canytellis (Kanlıdivane) şehri de aitti.

Keşifi

Olbia bölgesi (Olba Territorium) içinde yer alan Olba kenti, arkeolog Theodore Bent ve eşi tarafından Mart 1890'da Kilikya Trakeia'nın bir bölümünde yaptıkları araştırma sırasında tespit edilmiştir.^[3]

Tarihi

William Mitchell Ramsay, Olba'nın konumunun Hitit döneminde Ura adıyla bilinen şehrin konumuna karşılık geldiğini düşünmüştü, ancak daha sonraki araştırmalar Ura'nın bir liman şehri olduğunu gösterdi, bu da bu özdeşleştirmeyi imkânsız kılmaktadır^[4]. Zeus Olbios rahiplerinin gücü, Zenophanes'i de içeren Trachéotide (Dağlık Kilikya) üzerinde yayılmıştı.^[5] Aba ailesinin bir torunu, Mark Antony ve VII. Kleopatra'ya yardım etti ve bu nedenle Augustus tarafından devrildi, ancak Olba bu ailenin kontrolünde kaldı. Olba, daha sonra Isauria'nın bir parçasını oluşturan Kilikya Aspera'daki Cetis'in bir şehriydi. Toros Dağları'nın eteklerinde, Kalykadnos'un bir kolu üzerinde bulunuyordu.^[6]

Yunan mitolojisine göre Teucer'in üvey kardeşi Ajax tarafından kurulan Olbe, bir zamanlar rahibi tüm Kilikya Aspera'ya hükmeden Zeus'un bir tapınağını içeriyordu.^[7] Strabon bölgeyi şöyle anlatır:

"Bunun üzerinde [Kyinda] ve Soloi [Kilikia'da] dağlık bir ülke olup; burada Teukros'un oğlu Aias tarafından kurulan Zeus tapınağının bulunduğu Olbe şehri yer alır. Bu tapınağın rahibi aynı zamanda Kilikia Trakheia'nın da hanedanı olur; ve daha sonra ülke çok sayıda zorba tarafından kuşatıldı ve korsan çeteleri toplanır ve bunların devrilmesinin ardından bu ülkeyi Teukros'un bölgesi olarak adlandırdılar ve aynı zamanda Teukros'un rahipliği olarak da adlandırdılar ve rahiplerin çoğuna Teukros veya Aias adı verildi."^[8]

Geç Roma İmparatorluğu'nda paganlara yapılan zulüm sırasında Hristiyanlık ortaya çıktığında tapınak kapatılmış olacaktı.

MÖ 1. yüzyılda yerel tiran Ksenophanes ve kızı Aba tarafından yönetilmiştir. Daha sonra Roma kolonisi haline geldi. Strabo burayı Olbe (Ὄλβη),^[7] Ptolemy, Olbasa (Ὄλβασα)^[6] ve Bizanslı Stephanus ise Olbia (Ὀλβία) olarak adlandırır.^[9]

Diocæsarea, Olbos'a ait bir madeni para; Hierokles (Sinekdimos, 709), Olbe; Silifkeli Basil (Mirac. S.Theclæ, 2, 8) ve Yunan Notitiæ episcopatuum, Olba. İlkel ad, Kronograf Theophanes'te bulunan Ourba veya Orba olmalı, dolayısıyla "Acta S. Bartholomei" de yer alan Ourbanopolis olmalıdır.

Hristiyanlık döneminde Isauria'ya ait olduğu kabul edilirdi ve bir piskoposun oturduğu yerdi.

Mersin'in Silifke ilçesinin kuzeyinde bulunan harabelerine Türkçe'de Oura ya da Ura adı da verilmektedir.

Dini tarihi

Olba, Isauria Metropoliti'nin eyalet başkenti Seleukos'un yardımcı piskoposlarından biriydi, ancak Küçük Asya'daki çoğu piskopusluk gibi o da zayıflamıştı. Olba, Zeus Tapınağı'nın kiliseye dönüştürüldüğü 4. ve 5. yüzyıllarda oldukça büyük bir Hristiyan nüfusunu barındırıyordu.^[10]

Fransız tarihçi ve ilahiyatçı Michel Le Quien (Oriens christianus, II, 1031) IV. ve VII. yüzyıllar arasında dört piskoposun olduğunu belirtir; öte yandan Notitiæ episcopatuum, XIII. yüzyıla kadar piskoposluktan bahseder.

İtibari piskoposluk

Piskoposluk, Olba (Latince ve Curiate İtalyanca) adı altında piskoposluk (en düşük) rütbenin itibari piskoposluğu olarak nominal olarak restore edildi; Latince sıfat hali Olbiensis'tir.

1927'de, aşağıdaki görevlilere sahip ve uygun Piskoposluk (en düşük) rütbelerinin tümüne sahip olarak ortadan kaldırıldı:

Louis-François-Alexandre de Jarente de Senas d'Orgeval (1780.12.11 - 1788.05.28), Orleans Yardımcı Piskoposu (Fransa ) (1780.12.11 - 1788.05.28), Orléans Piskoposu olarak başarılı oldu (1788.05.28 - emekli) 1801.10.29); 1805'te öldü
Antonio Luis Gaona, Aziz James Kılıç Askeri Nişanı (OS) (1800.08.11 - ölüm 1804) (İspanya doğumlu; piskoposluk yok)
Vasco José a Domina Nostra de Bona Morte Lobo, Aziz Augustine Müdavimi (CRSA) (1805.06.26 - ölüm 1822.06.01), Mozambik Piskoposu (Mozambik ) (1805.06.26 - emekli 1811.12.17) olarak ve emekli
Francis Patrick Moran (1871.12.22 - 1872.08.11), Ossory Yardımcı Piskoposu (İrlanda ) (1871.12.22 - 1872.08.11), Ossory Piskoposu (1872.08.11 - 1884.03.14), daha sonra Sidney Metropoliti Başpiskoposu olarak başarılı oldu (Avustralya ) (1884.03.14 - ölüm 1911.08.16), S. Susanna'nın Kardinal-Rahibini yarattı (1885.07.30 - ölüm 1911.08.16)
Stephanus Junák (1875.11.23 - ölüm 1879.09.03) Oradea Mare Yardımcı Piskoposu olarak (Romanya ) (1875.11.23 - 1879.09.03)
Bernard Hermann Koeckemann, Picpus Babaları (SS.CC.) (1881.05.17 – 1892.02.22), Hawai Adaları Yardımcı Apostolik Vekili olarak (Polinezya, ABD; şimdi Honolulu Piskoposluğu) (1881.05.17 – 1882.06.11), Papaz olarak yerini alıyor Hawaii Adaları Apostoliği (ABD) (1882.06.11 - ölüm 1892.02.22)
Charles-François Lasne, Lazaristler (CM) (1911.02.15 - ölüm 1927.06.23), Fort-Dauphin'in Yardımcı Vekili Apostolik olarak (Madagaskar ) (1911.02.15 - 1927.06.23)

1933 yılında tekrar restore edilen Olba piskoposluğu, unvanına sahip olarak, uygun piskoposluk rütbesine sahip olan aşağıdaki görevlilere sahiptir: :

Louis-Justin Gumy, Capuchin Friars Minor (OFM Cap.) (1934.01.09 – 1941.04.27) emekli olarak, daha önce Port Victoria Piskoposu (Seyşeller ) (1921.03.10 – 1934.01.09)
Tihamér Tóth (1938.05.30 - 1939.03.03) Veszprém Piskoposu Yardımcısı olarak (Macaristan ) (1938.05.30 - 1939.03.03), Veszprém Piskoposu olarak başarılı oldu (1939.03.03 - ölüm 1939.05.06)
Augustine Danglmayr (1942.04.24 - ölüm 1992.09.18), Dallas Piskoposluğu (Texas, ABD) Yardımcı Piskoposu olarak (1942.04.24 - emekli, 1969.08.22) ve emekli

Antik şehir ve yapıları

Olba'nın kalıntıları günümüzdeki Uzuncaburç köyü ve yakın çevresine yayılmıştır. Burada bir tiyatro, bir nymphaeum, bir su kemeri ve kaya içine oyulmuş çok sayıda mezar görülebilir. Şehre beş sütunu günümüze ulaşmış anıtsal bir kapıdan girilir. Ardından sütunlu bir cadde Zeus Olbios tapınağı boyunca uzanır ve Tyche tapınağına ulaşır. Bu tapınaktan da korint başlıklı beş granit sütun ayakta kalmıştır, bu sütunlar adak yazıtları içeren masif arşitravlarla birbirine bağlanmıştır. Kuzeybatıda, Roma döneminden üç kemerli bir kapı şehir dışına çıkar. Şehir duvarının kuzeyindeki başka bir bölümünde, 20 m yüksekliğinde beş katlı bir gözetleme kulesi yükselir. Bu kule, Türkçede "uzun kule" anlamına gelen ve antik Olba sikkelerinde de temsil edilen günümüz köyünün adı olan Uzuncaburç'a adını vermiştir. Şehir dışında, bazıları çok büyük olan birkaç nekropol uzanmaktadır.

Zafer Kemeri
Olba Su Kemeri
Tyche Tapınağı ve Roma kemerli kapısı, Olba.
Üç kemerli Roma kapısı
Olba Tiyatrosu

Zeus Tapınağı

Şehirden yaklaşık 4 km uzaklıkta bulunan ünlü Zeus Olbios tapınağı, efsaneye göre Ajax, Teucros'un oğlu tarafından kurulmuştur.

Zeus tapınağı, yaklaşık 21 x 39 m'lik bir stylobat üzerinde 6 x 12 sütunlu peripteros planlıdır. Sütunlar plinthsiz Attik kaideler üzerinde yükselir. Sütun gövdeleri 24 yivlidir, alt üçte birlik kısmında yivler basit yüzeylere dönüşür. Yiv kenarları, hafifçe içbükey olan yüzeyler üzerinde ince dışbükey bantlar olarak devam eder. Yüzeylerin işlenmesi tüm sütunlarda aynı yüksekliğe ulaşmaz. Korint başlıkları üç ayrı parçadan oluşur. Bu uygulama tarzı, Ptolemaios kültürüne aittir ve Philae'deki Augustus tapınağında da gözlemlenebilir.

Diğer mimari elemanların kalıntıları arasında Dor düzeninde entablatur parçaları yer almaktadır. Tapınağın inşa tarihi tartışmalıdır, Şablon:-sp- arasında değişmektedir^[11].

Hristiyanlık döneminde, tapınağın içinde sütunlar arasındaki boşluklara bir katedral yerleştirilmiştir. Zeminde haç planlı vaftiz havuzunun izleri görülebilir.

Zeus Tapınağı
Zeus Tapınağı

Ayrıca bakınız

Uzuncaburç

Kaynakça

^ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, 978-88-209-9070-1)
^ Şablon:StrGéo (XIV, 5, 10)
^ J.T. Bent (1890), ‘Explorations in Cilicia Tracheia’. Proceedings of the Royal Geographical Society and Monthly Record of Geography, Vol. 12 (8) (Aug), pp. 445–463; J.T. Bent (1891), ‘A Journey in Cilicia Tracheia’. The Journal of Hellenic Studies, Vol. 12, pp. 206-224.
^ (İngilizce) R. H. Beal, "The Location of Cilician Ura", Anatolian Studies 42, 1992, s. 65-73
^ Zenophanes adı hakkında, bkz. A. M. Vérilhac - C. Dragon, Revue des études anciennes, n° 76, 1974, s. 273 ve devamı.
^ ^a ^b Batlamyus. Coğrafya. 5.8.6.
^ ^a ^b Strabon. Geographica. 14.5.10. Sayfa numaraları Isaac Casaubon'un baskısına aittir.
^ Strabo, Geography 14. 5. 10 (trans. Jones)
^ Bizanslı Stefanos. Ethnica. s.v. Ὀλβία.
^ Edwards, Robert W., "Diocaesarea and Olba" (2016). The Eerdmans Encyclopedia of Early Christian Art and Archaeology, ed., Paul Corby Finney. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing. ss. 421-422. ISBN 978-0-8028-9016-0.
^ Bkz: Ralf Schenk, Der korinthische Tempel bis zum Ende des Prinzipats des Augustus. Internationale Archäologie n° 45, 1997, s. 25-28.

Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Olba". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company. Bu madde şu anda kamu malı olan Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü'nden metin içermektedir‎. Smith, William, (Ed.) (1854–1857). "Olbasa". Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü (İngilizce). Londra: John Murray.

Kaynaklar ve dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Olba ile ilgili ortam dosyaları mevcuttur.

(Almanca) "Neue Forschungen in Uzuncaburc". 9 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
(Almanca) "DAI Diokaisareia in byzantinischer Zeit".
"Uzuncaburç, antik Olba". Turquie culture. 14 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
(İngilizce) "Mersin (İçel) Highlands". T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı.
(İngilizce) "Archaeological Surveys in Mersin - Olba (Uğuralanı) in 2005". ANMED (News of Archaeology from Anatolias's Mediterranean Areas).
Livius.org: Olba (Diocaesarea)
GCatholic - (itibari) piskoposluk

[1] Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, 978-88-209-9070-1)

[2] Şablon:StrGéo (XIV, 5, 10)

[3] J.T. Bent (1890), ‘Explorations in Cilicia Tracheia’. Proceedings of the Royal Geographical Society and Monthly Record of Geography, Vol. 12 (8) (Aug), pp. 445–463; J.T. Bent (1891), ‘A Journey in Cilicia Tracheia’. The Journal of Hellenic Studies, Vol. 12, pp. 206-224.

[4] (İngilizce) R. H. Beal, "The Location of Cilician Ura", Anatolian Studies 42, 1992, s. 65-73

[5] Zenophanes adı hakkında, bkz. A. M. Vérilhac - C. Dragon, Revue des études anciennes, n° 76, 1974, s. 273 ve devamı.

[Ptolemy-6] Batlamyus. Coğrafya. 5.8.6.

[Strabo-7] Strabon. Geographica. 14.5.10. Sayfa numaraları Isaac Casaubon'un baskısına aittir.

[8] Strabo, Geography 14. 5. 10 (trans. Jones)

[9] Bizanslı Stefanos. Ethnica. s.v. Ὀλβία.

[edwards-10] Edwards, Robert W., "Diocaesarea and Olba" (2016). The Eerdmans Encyclopedia of Early Christian Art and Archaeology, ed., Paul Corby Finney. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing. ss. 421-422. ISBN 978-0-8028-9016-0.

[11] Bkz: Ralf Schenk, Der korinthische Tempel bis zum Ende des Prinzipats des Augustus. Internationale Archäologie n° 45, 1997, s. 25-28.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

g t d Türkiye'deki antik kentler
Akdeniz	Afrodisias Akalissus Alalah Amelas Anavarza Andeda Antakya Antigonia Antioheia Antioheia Lamotis Ariassos Arsinoe Arikanda Aspendos Bab el-Hava Sınır Kapısı Comona Çukurova Antakyası Korykos (Kızkalesi) Cyrrhus Dalisandus Dias Domuztepe Elaiussa Sebaste Epiphaneia Etenna Faselis Gagae Germanicia Gözlükule Hacılar Höyük Hemaksia Idebessos İrenopolis İssos Kandyba Kanlıdivane Anchiale Karatepe Kelenderis Kibira Kilikya Antakyası Kremna Ksanthos Kyaneai Limira Magarsa Mallus Mamure Kalesi Mezgitkale Misis Mira Mopsu Krene Morka Myriandos Olba Patara Perge Phellos Pisidya Antakyası Ptolemais Rhosus Sagalassos Seleukia Seleucia Pieria Seleucia Sidera Selge Side Sillyon Soli Sozopolis Tell Tayinat Höyüğü Termessos Tlos Trebenna Uzuncaburç Yumuktepe
Doğu Anadolu	Altıntepe Ani Arsamosata Arslantepe Höyüğü Cafer Höyük Harput Sugunia Tuşpa
Ege	Adramitteion Aigai Aizanoi Akmonya Alabanda Alinda Allianoi Amorium Amos Amyzon Antioheia Apameia Kibotos Afrodisias Apollonia (Mysia) Apollonis Atarneus Bargilya Beycesultan Caloe Celaenae Ceramus Daldis Didyma Dokimeion Efes Erithrai Euromos Fokaia Gambrion Gryneion Halikarnas Hierapolis Iasos Karyanda Karmylassos Kaunos Kebrene Klazomenai Knidos Kolofon Kolossai Kyme Labranda Laodikya Latmos Lebedos Letoon Limantepe Magnesia (Aydın) Magnesia ad Sipylum Mastaura Menderes Antakyası Metropolis Milet Mindos Myrina Myus Notion Nysa Oinoanda Pepuza Pergamon Perperene Pinara Pitane Priene Pigela Sardis Sidyma Sigeion Smirni Stratonikeia (Karya) Stratonikeia (Lidya) Telmessos Temnos Teos Thiatira Tralleis Timion
Güneydoğu Anadolu	Antiochia ad Taurum Apamea (Fırat) Coba Höyük Çayönü Dara Edessa Göbeklitepe Harran Karkamış Kuşşara Nevali Çori Mezopotamya Antakyası Samosata Sareisa Seleukia, Zeugma Sultantepe Tille Zeugma Zincirli Höyük Ziyaret Tepe Höyüğü
İç Anadolu	Alişar Höyüğü Binbirkilise Büklükale Höyüğü Çatalhöyük Derbe Ersele Höyük Ersele Yeraltı Şehri Faustinopolis Gordion Herakleia Cybistra İrenopolis Kaman Kalehöyük Kerkenes Kültepe (Kaniş) Laodicea Combusta Mokissos Nyssa Pessinus Purushanda Sobesos Şarhöyük Tavium Troknada Tuvana
Karadeniz	Alacahöyük Euchaita Hattuşa Herakleia Pontiki Hüseyindede Tepe Ibora Karussa Komana Pontiki Laodikeia Maşat Höyük Nerik Nicopolis Pompeiopolis Salatiwara Samuha Sapinuwa Tripolis Yazılıkaya Zaliches
Marmara	Aegospotami Alexandria Troas Amycus (Bitinya) Apamea Myrlea Apollonia Apros Assos Caesarea Germanica Cebrene Cius Daphnus Drizipara Harpagion Kalkedon Kardiya Kerasai Khrysa (Troad) Kizikos Kypsela Lamponeia Lysimachia Miletepolis Mochadion Nikomedya Orestias Polymedion Rhegion Selymbria Sestos Skepsis Thymbra Thynias Troya