Magydos
Grekçe: Μάγυδος / Μυγδάλη | |||||||
  Magydos Türkiye haritasındaki konumu. | |||||||
| Konum | Lara, Muratpaşa, Antalya, Türkiye | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bölge | Pamfilya | ||||||
| Koordinatlar | 36°51′10″N 30°47′37″E / 36.85276°K 30.793665°D | ||||||
| Tür | Yerleşim yeri | ||||||
| İlgili kişi(ler) | Magiduslu Nestorius | ||||||
| Sit ayrıntıları | |||||||
Magydos
 | |||||||
Magydos (Grekçe: Μάγυδος, romanize: Magydos) veya Magydus, Güneybatı Anadolu'da Akdeniz kıyısında yer alan Antik Pamfilya bölgesinde yer almış bir şehir ve piskoposluk merkezi. Büyük Deniz Seyahatnamesi'nde (Stadiasmus Maris Magni) anlatılan Mygdale (Grekçe: Μυγδάλη) ile muhtemelen aynı yerdir.[1]
Yerleşim alanının, günümüzde Antalya ilinin Muratpaşa ilçesi sınırlarında yer alan Lara mevkiinde; Aksu Çayı'nın batısında, falezler üzerinde konumlandırılmaktadır.[2][3] Antik kaynaklarda sınırlı bilgiye sahip olan bu liman kenti, özellikle Roma ve Bizans dönemlerinde önem kazanmıştır. Günümüzde, Magydos'a ait kalıntılar sınırlı olup, bazı liman yapıları ve antik duvar izleri mevcuttur.[4] Kentin limanı, hamamı, surları, dükkân kalıntıları ve su kemerleri gibi kalıntıların büyük kısmı günümüzde askeri dinlenme kampı binalarının altında gömülü kalmış durumda.[5]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Magydus, Attaleia (Antalya) ile Perge arasındaki kıyıda, kayda değer bir tarihe sahip olmayan küçük bir kasabaydı. 1960'lı yıllarda, Magydos'ta yapılan yüzeysel araştırmalarda ve mevcut kalıntılardan kentin tarihinin, MÖ 4. yüzyıla kadar gittiği tespit edilebilmişti. Antik coğrafyacılar Magydos'u Katarrhaktes (Düden) ırmağı ile birlikte anarlar.[6] Roma ve Geç Antik Çağ coğrafyacıları tarafından ara sıra bahsedilmiş ve imparatorluk dönemine ait çok sayıda sikke üzerinde adı geçmiştir.[2] Roma imparatorluk devrinde imparator Domitian'dan imparator Gallienus'a kadar sikke bastığı anlaşılmaktadır.[6]
Roma'nın Pamphylia Secunda eyaletinde bulunuyordu.
Kilise tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Magydus Piskoposluğu, Konstantinopolis Patrikhanesi'ne bağlı olarak, eyaletin metropol piskoposluğu olan Perge başpiskoposluğu'nun bir suffragan'ı (alt makam) idi[7] ve bu durum 12. veya 13. yüzyıla kadar devam etti[8]
Katolik ve Ortodoks Kiliselerince aziz kabul edilen Nestorius, (2. yüzyıl – Perge 251) Pamfilya’daki Magydos’un episkoposuydu.[9] İnancından dolayı işkence görerek öldürülmüştür ve bu nedenle şehit kabul edilir ve anısına Andrea Ayazma Kilisesinde her yıl 2 Mart'ta ayin düzenlenir.[5]
Tarihsel olarak belgelenmiş beş piskoposu bulunmaktadır.[2]
- Aphrodisius: 325 yılındaki Birinci İznik Konsili'nde hazır bulundu.
- Macedo: 451 yılındaki Kalkedon Konsili'nde (Kadıköy Konsili) hazır bulundu.
- Conon: 553 yılındaki İkinci Konstantinopolis Konsili'nde hazır bulundu.
- Platon: 680 yılındaki Üçüncü Konstantinopolis Konsili'nde ve ardından gelen Quinisext Konsili'nde (692) hazır bulundu.
- Marinus: 787 yılındaki İznik Konsili'nde hazır bulundu.[10]
Yüzyıllar süren bir kesintinin ardından, en geç 18. yüzyılın sonlarında Magyddus (1925'te Magydus olarak yeniden adlandırıldı) veya Magido (İtalyanca Curia dili) / Magyden(sis) (Latince sıfat) Latin titüler piskoposluğu olarak ismen yeniden oluşturuldu.
Onlarca yıldır boş olan bu makamda, bugüne kadar aşağıdaki episkopal (en düşük) rütbeli görevliler bulunmuştur:
- Mariano Zaralli (經), Fransisken Keşişler (O.F.M.) (İtalyan) (03.04.1787 – ölüm 16.04.1790) Çin'deki Shensi ve Shansi Apostolik Vekili olarak (03.04.1787 – 16.04.1790).
- James Browne (20.03.1827 – 30.04.1829) Kilmore (İrlanda) Yardımcı Piskoposu olarak (20.03.1827 – yerine geçiş 30.04.1829); daha sonra Kilmore Piskoposu (İrlanda) (30.04.1829 – ölüm 11.04.1865).
- Keşiş Eustachio Vito Modesto Zanoli (明位篤), O.F.M. (04.12.1856 – 06.08.1857 henüz göreve başlamadı), hala fiili bir prelature olmadan; daha sonra Eleutheropolis Titüler Piskoposu (06.08.1857 – 17.05.1883) Hupeh (Çin) Yardımcı Apostolik Vekili olarak (06.08.1857 – 01.09.1862), (yerine geçerek) 'son' Hupeh Apostolik Vekili olarak (01.09.1862 – 11.09.1870) ve (makam) Doğu Hupeh Apostolik Vekili olarak 'ilk' kez yeniden adlandırıldı (11.09.1870 – ölüm 17.05.1883).
- Vinceno Bracco (İtalyan) (02.03.1866 – 21.03.1873), o zamanlar fiili bir prelature olmadan; daha sonra Kudüs Latin Patriği (Filistin) (21.03.1873 – ölüm 19.06.1889) ve Kudüs Kutsal Kabir Şövalyelik Tarikatı Büyük Üstadı (21.03.1873 – 19.06.1889).
- Paškal Buconjić, O.F.M. (28.02.1880 – 05.07.1881) son Hersek Apostolik Vekili olarak (Bosna Hersek) (30.01.1880 – 05.07.1881); daha sonra Mostar-Duvno Piskoposu (Bosna Hersek) olarak terfi etti (05.07.1881 – ölüm 08.12.1910).
Ayrıntılar Eklenecek Biyografiler:
- Juan Francisco Bux y Loras (27.03.1882 – 1883)
- Bernardino Caldaioli (09.08.1883 – 02.03.1884)
- Giovanni Cagliero, Salesians (S.D.B.) (daha sonra Kardinal) (30.10.1884 – 24.03.1904)
- Ludovít Szmrecsányi (daha sonra Başpiskopos) (14.11.1904 – 26.03.1912)
- André-Léonce-Joseph Eloy, Paris Dış Misyonları Topluluğu (M.E.P.) (11.12.1912 – 30.07.1947)
- Vunibaldo Godchard Talleur, O.F.M. (20.12.1947 – 21.03.1975).
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Stadiasmus Maris Magni §§ 201, 202
- ^ a b c "Catholic Encyclopedia: "Magydus"". www.newadvent.org. New York: Sophrone Pétridès. 1910. Erişim tarihi: 23 Ekim 2025.
- ^ Foss, C.; Mitchell, S. (2 Temmuz 2024). "Magydos: a Pleiades name resource". Pleiades: a gazetteer of past places (İngilizce). R. Talbert, T. Elliott, S. Gillies. Erişim tarihi: 23 Ekim 2025.
- ^ Seyhan, Remziye Boyraz. "LibGuides: Suna Kıraç Kütüphanesi Hazine Serisi 13 - Antik Çağ'da Anadolu: Pamphylia / Suna Kıraç Library Treasure Series 13 - Anatolia in Antiquity: Pamphylia: Magydos". libguides.ku.edu.tr (İngilizce). Erişim tarihi: 24 Ekim 2025.
- ^ a b Sezen, Emirhan (2025-08-11). "Magydos Antik Kenti: Antalya'nın Denizle İç İçe Tarihi Liman Şehri". Antalya Hakkında. Erişim tarihi: 2025-10-24.
- ^ a b Cimrin, Hüseyin (18 Eylül 2017). "Magydos Antik Kenti". Sabah. Erişim tarihi: 24 Ekim 2025.
- ^ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, 978-88-209-9070-1), p. 921
- ^ Darrouzès, Jean (1981). Notitiae Episcopatuum Ecclesiae Constantinopolitanae: Texte Critique, Introduction Et Notes (Fransızca). Institut français d'études byzantines. ISBN 978-90-429-3118-3.
- ^ "Saint Nestor de Pamphylie". Nominis (Fransızca). Erişim tarihi: 23 Ekim 2025.
- ^ Darrouzès, Jean (1975). "Listes épiscopales du concile de Nicée (787)". Revue des études byzantines. 33 (1): 50-51. doi:10.3406/rebyz.1975.202623 Ekim 2025.
Bu madde şu anda kamu malı olan Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü'nden metin içermektedir. Smith, William, (Ed.) (1854–1857). "Magydus". Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü (İngilizce). Londra: John Murray.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Leipzig 1931, s. 450
- Michel Lequien, Oriens christianus in quatuor Patriarchatus resistus, Paris 1740, cilt. Ben, Col. 1025-1026
- Konrad Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi, cilt. 1, s. 322; cilt 6, s. 272; cilt 7, s. 349; cilt 8, s. 359–360
- Sylvain Destephen, Prosopographie chrétienne du Bas-Empire 3. Prosopographie du diocèse d'Asie (325-641), Paris 2008